William Scott Gorham, gitarzysta Thin Lizzy, 21 Guns a obecnie Black Star Riders, zdecydowanie zadowolony ze swojej nowej formacji. Czas rozpocząć nową historię, a jeśli tak- to z przytupem. I oto najwyższy awans w tym tygodniu z 88 na 9! "All Hell Breaks Loose". Płyta o takim tytule to czysta hard rockowa jakość, bez udziwnień- aż chce się słuchać.
My Private Chart
June 8, 2013
7 news
1
|
3
|
3
|
LOVE WITHOUT TEARS
|
HIM
|
1
|
2
|
2
|
3
|
SAD ANGEL
|
FLEETWOOD MAC
|
2
|
3
|
5
|
5
|
CLOSE TO MY FIRE
|
BETH HART& JOE
BONAMASSA
|
3
|
4
|
9
|
4
|
UNDER
|
ALEX HEPBURN
|
4
|
5
|
6
|
5
|
GOD IS DEAD
|
BLACK SABBATH
|
5
|
6
|
8
|
5
|
YOUNG AND
BEAUTIFUL
|
LANA DEL RAY
|
6
|
7
|
1
3
4
|
4
3
7
|
IF I TELL YOU I LOVE YOU
SUIT& TIE
A SIMPLE SONG
|
MELODY GARDOT
JUSTIN TIMBERLAKE& JAY Z
DEEP PURPLE
|
1
1
2
|
8
|
8
|
11
|
ALL THE TIME IN THE WORLD
|
DEEP PURPLE
|
4
|
9
|
88
|
3
|
ALL HELL BREAKS LOOSE
|
BLACK STAR RIDERS
|
9
|
10
|
56
35
|
11
5
|
WILD HONEY
L’AU-DELA
|
HUGH LAURIE
VANESSA PARADIS
|
10
10
|
11
|
4
10
|
10
2
|
INDIAN SUMMER
LES FEVILLES MORTES
|
STEREOPHONICS
IGGY POP
|
1
10
|
12
|
7
|
4
|
OUT OF LINE
|
DEVICE& SERJ
TANKIAN& TERRY GEEZER- BUTLER
|
7
|
13
|
17
|
5
|
A TE AO VERAO
|
ANA MOURA
|
13
|
14
|
13
13
|
6
10
|
WHEN YOU GET TO
ASHEVILLE
DESFADO
|
STEVE MARTIN& EDIE
BRICKELL
ANA MOURA
|
5
3
|
15
|
13
|
3
|
PUSHER LOVE GIRL
|
JUSTIN TIMBERLAKE
|
11
|
16
|
15
|
4
|
IF I TELL YOU I LOVE
YOU
|
BETH HART& JOE
BONAMASSA
|
15
|
17
|
16
16
14
|
5
4
3
|
SHUT UP
GOLDEN
NEVER ENOUGH
|
SAVAGES
AMY GRANT
VISAGE
|
14
16
14
|
18
|
14
|
3
|
HEY DIO
|
NEK
|
14
|
19
|
22
|
4
|
HUSH HUSH
|
PISTOL ANNIES
|
19
|
20
|
19
20
|
6
20
|
DEVIL OR ANGEL
MANN PA ROMMET
|
LOU DOILLON
KARI BREMNES
|
19
14
|
21
|
11
12
|
4
6
|
VALENTINE’S DAY
SHE’S A QUEEN
|
DAVID BOWIE
RAY WILSON
|
5
4
|
22
|
12
|
10
|
TOO DARN HOT
|
ANTHONY STRONG
|
3
|
23
|
15
18
|
3
3
|
STAY ON
FOLLOW YOUR HEART
|
TINKABELLE
TINKABELLE
|
15
18
|
24
|
19
|
6
|
GET LUCKY
|
DAFT PUNK& PHARELL
|
19
|
25
|
29
|
7
|
BEGINNERS
|
BELIEVE
|
25
|
26
|
25
|
13
|
THOSE DAYS
|
OSADA VIDA
|
25
|
27
|
24
|
20
|
THE DEPTH OF SELF- DELUSION
|
RIVERSIDE
|
13
|
28
|
24
|
7
|
TO LOVE SOMEBOY
|
MICHAEL BUBLE
|
9
|
29
|
21
30
|
8
11
|
FUTURE REFLECTION
ALL OF ME
|
GERALD CLAYTON& GRETCHEN PARLATO& SACHAL VASANDANI
ERIC CLAPTON& PAUL McCARTNEY
|
21
6
|
30
|
31
|
17
|
DU SA
|
KURT NILSEN
|
30
|
31
|
23
26
|
4
4
|
READY TO ROCK
YOU THINK YOU KNOW
|
AIRBOURNE
DEVICE
|
23
26
|
32
|
27
|
6
|
FAST IN MY CAR
|
PARAMORE
|
27
|
33
|
28
|
3
|
HEARTS AT WAR
|
HIM
|
28
|
34
|
32
|
5
|
TU PARS COMME ON REVIENT
|
VANESSA PARADIS
|
32
|
35
|
33
34
|
13
33
|
THE MERMAIDS
SAD SAD SAD
|
PATTI SMITH& JOHNNY DEPP
SKUNK ANANSIE
|
33
31
|
36
|
35
|
6
|
WILLOW
|
FREDRIKA STAHL
|
35
|
37
|
46
|
15
|
THE RACE RUNS ME
|
LUKA BLOOM
|
37
|
38
|
44
|
26
|
TAKE HOLD OF MY HEAD
|
DWIGHT YOAKAM
|
38
|
39
|
39
|
14
|
TENDONS
|
THE JOY FORMIDABLE
|
38
|
40
|
37
|
3
|
BRIGHTER THAN GOLD
|
THE CAT EMPIRE
|
37
|
41
|
38
|
13
|
ADORN
|
MIGUEL
|
38
|
42
|
46
|
10
|
NEVER SEEN SUCH GOOD THINGS
|
DEVENDRA BENHARD
|
42
|
43
|
50
|
2
|
ZOMBIE
|
KEE MARCELLO
|
43
|
44
|
49
|
14
|
FAIR CHILD
|
ROBBEN FORD
|
44
|
45
|
48
|
12
|
POMPEII
|
BASTILLE
|
45
|
46
|
48
|
19
|
I’LL STAY WITH YOU
|
NEW ORDER
|
46
|
47
|
47
|
11
|
LEMON
|
HOLLY BLUE
|
47
|
48
|
52
|
16
|
WATER
|
ERIC BURDON
|
48
|
49
|
57
|
19
|
SLY
|
BRUUT!
|
49
|
50
|
60
|
13
|
GROWN MAN CRY
|
AMANDA PALMER
|
50
|
51
|
51
|
14
|
THE STARS (ARE OUT BROKEN)
|
DAVID BOWIE
|
51
|
52
|
53
|
6
|
MOTHER
|
NATALIE MAINES
|
52
|
53
|
54
|
16
|
RADIO
|
MATCHBOX TWENTY
|
53
|
54
|
55
|
10
|
TOLD YOU SO
|
LESLIE CLIO
|
54
|
55
|
58
|
13
|
AUTOMATION BABY
|
MESH
|
55
|
56
|
59
|
11
|
LIKE AMERICANS DO
|
BIGBANG
|
56
|
57
|
61
|
17
|
MY NUMBER
|
FOALS
|
57
|
58
|
62
|
10
|
SENTIMENTAL JOURNEY
|
EMMY ROSSUM
|
58
|
59
|
63
64
|
10
10
|
AUF DEM PFAD DER DAMMERUNG
ABSCHAFFEN
|
TOCOTRONIC
TOCOTRONIC
|
59
59
|
60
|
74
|
12
|
GRAVEYARD CITY
|
VOODOO CIRCLE
|
60
|
61
|
75
|
14
|
HOUND DOG
|
ROBIN TROWER
|
61
|
62
|
72
|
11
|
WEAK DAY
|
LISA LOEB
|
62
|
63
|
70
71
|
7
9
|
WHEN MY TRAIN PULLS IN
ZOMBIE BLOOD CURSE
|
GARY CLARKE JR.
SIX FEET UNDER
|
63
63
|
64
|
65
66
|
4
15
|
DEAR SOBRIETY
DRINKIN
|
PISTOL ANNIES
HOLLY WILLIAMS
|
64
56
|
65
|
67
|
7
|
LETTER FROM DOWN THE ROAD
|
DELLA MAE
|
65
|
66
|
68
|
17
|
NOSTRASTORIA
|
GIANNA NANNINI
|
66
|
67
|
69
|
10
|
BETTER MAN
|
BETH HART
|
67
|
68
|
73
|
8
|
RADIO SILENCE
|
FRINGE
|
68
|
69
|
73
|
10
|
STUCK ON YOU
|
MEIKO
|
69
|
70
|
76
|
3
|
LIQUID ARMS
|
BIRDS OF TOKYO
|
70
|
71
|
85
|
5
|
BELIEVE IN ME
|
BONNIE TYLER
|
71
|
72
|
84
|
9
|
COPYRIGHT
|
OLA BIENKOWSKA
|
72
|
73
|
79
|
4
|
IN A BROKEN PROMISE LAND
|
BIG COUNTRY
|
73
|
74
|
78
|
7
|
CREEP
|
MAX MUTZKE
|
74
|
75
|
80
|
12
|
BREAK ON THROUGHT
|
ADRENALINE MOB
|
75
|
76
|
77
|
8
|
SOOTHE MY SOUL
|
DEPECHE MODE
|
76
|
77
|
81
|
7
|
CODE COOL
|
PATRICIA BARBER
|
77
|
78
|
82
|
6
|
SHE MAKES ME HAPPY
|
ROD STEWART
|
78
|
79
|
83
|
9
|
BLACK CITY PARADE
|
INDOCHINE
|
79
|
80
|
100
|
2
|
SENTIMENTO
|
CESARIA EVORA
|
80
|
81
|
86
|
9
|
WATERFALL
|
OCN
|
81
|
82
|
87
|
3
|
BIRDS
|
ANOUK
|
82
|
83
|
89
|
9
|
LE MARC
|
ANDRZEJ BACHLEDA
|
83
|
84
|
93
|
6
|
SPANISH RADIO
|
BIFFY CLYRO
|
84
|
85
|
90
|
9
|
ROCK AND ROLL (IN A BLACK HOLE)
|
ROB ZOMBIE
|
85
|
86
|
97
|
2
|
COME BACK LIFE
|
KADAVAR
|
86
|
87
|
92
|
10
|
THE HELL IN ME
|
KILLSWITCH ENGAGE
|
87
|
88
|
94
|
6
|
PENDULLUM
|
KENDRICK SCOTT ORACLE
|
88
|
89
|
96
|
3
|
IN MY PLACE
|
ERIN BOHEME
|
89
|
90
|
99
|
2
|
LAZY
|
JIMMY BARNES& JOE BONAMASSA
|
90
|
91
|
98
|
2
|
SISTER
|
THE BLACK KEYS
|
91
|
92
|
95
|
4
|
LUSH LIFE
|
JOSHUA REDMAN
|
92
|
93
|
91
|
9
|
RHIANNE
|
RAY WILSON
|
91
|
94
|
N
|
1
|
THE DEVIL PUT
DINOSAURS HERE
|
ALICE IN CHAINS
|
94
|
95
|
N
|
1
|
HALO OF BLOOD
|
CHILDREN OF BODOM
|
95
|
96
|
N
|
1
|
KEEP YOUR EYES
PEELED
|
QUEENS OF THE STONE
AGE
|
96
|
97
|
N
|
1
|
MY FUNNY VALENTINE
|
MATT DUSK AND
ARTURO SANDOVAL
|
97
|
98
|
N
|
1
|
WILD LOVE
|
REA GARVEY
|
98
|
99
|
N
|
1
|
STARS FELL ON
ALABAMA
|
KEITH JARRETT&
GARY PEACOCK& JACK DeJOHNETTE
|
99
|
100
|
N
|
1
|
MONA LISA
|
GEORGE BENSON
|
100
|
Wypadły z topu: 36(13)NOTHING
BUT THE BLUES- THE TIME JUMPERS, 36(13)THE WOMAN OF MY DREAMS- THE TIME
JUMPERS, 40(18)CHOLA- THE JOY FORMIDABLE, 41(31)MAKE THE WORLD GO AWAY- JAMEY
JOHNSON& ALISON KRAUSS, 42(19)MAGPIE- BETH ORTON, 43(25)GOTTA BE TONIGHT-
LIFEHOUSE, 44(25)DIM LIGHT, THILK SMOKE- DWIGHT YOAKAM, 45(20)PINESONG- A FINE
FRENZY,
Piszę te słowa we środę (12
czerwca) gdy za oknami wreszcie widać słońce i zrobiło się nieco cieplej, choć
noc poniżej 10 stopni ponownie, nie napawa optymizmem.
I tak oto pogoda zdominowała
moje kolejne muzyczne wpisy, to wręcz coś niesamowitego co dzieje się za
naszymi oknami. A podobno Wybrzeże, Skandynawia, Szkocja pławią się w
słoneczku. Maj był najgorszy od wielu lat, czerwiec idzie w jego ślady?
Za to w muzyce niezawodnie
trwa rok zaskoczeń, doskonałych powrotów, każdy tydzień przynosi nam stosik
naprawdę interesujących pozycji.
Wczoraj oficjalnie do naszych
rąk trafił „13” (taki tytuł) Black Sabbath. Zespół w oryginalnym składzie -
Ozzy Osbourne (wokal), Tony Iommi (gitara) i geezer Butler (bas ) - nagrał nowy
materiał w Los Angeles wraz z perkusistą Bradem Wilkiem (Rage Against The
Machine). Krążek został wyprodukowany przez Ricka Rubina, jednego z
najważniejszych producentów muzycznych na świecie. "13" to jest pierwszy
studyjny album Black Sabbath w tym składzie od 1978 roku, kiedy to wydali
"Never Say Die". Polecam tak przy okazji wersje Deluxe tego
wydawnictwa, znajdziemy na nim jeszcze trzy premierowe kompozycje. Ozzy w
ubiegłym roku informował media, że w sumie w studiu zarejestrowali 15 nowych
piosenek, więc coś nas jeszcze w niedalekiej przyszłości powinno pozytywnego
czekać.
Skoro wyliczamy ważne
premiery, to proszę. Na 100 z przebojem Nat King Cole’a przypomina o sobie
mistrz George Benson. Urodził się w 1943 roku w Pittsburgu.
George Benson zawodowa grał
już jako kilkulatek. Gdy miał 21 lat zadebiutował albumem "The New Boss
Guitar". W sumie George
Benson nagrał ponad 50 albumów. Jest jednym z najwybitniejszych
gitarzystów jazzowych w historii. Gra nie tylko muzykę czysto jazzową, ale też
dźwięki ocierające się o swing, pop, czy R&B. W swojej ogromnej dyskografii
ma także albumy bardzo przebojowe, które zdobyły uznanie masowej publiczności.
Płytą „Inspiration- a tribute to Nat King Cole” jednak wraca na absolutne salony
jazzu. "Mona Lisa" będzie po raz kolejny hitem, bez dwóch zdań.
Po trzydziestu latach
istnienia Keith Jarrett Trio jest rozpoznawalne na całym świecie. Jak zauważył
„New York Times”, to klasyk w śród zespołów jazzowych. Obchodzona w 2009 r. rocznica
zespołu została hucznie dopełniona płytą z zapisem jubileuszowego koncertu z
Lucerny, który w charakterze był wydarzeniem tyleż eksperymentalnym, co
„tradycyjnym”. „Neue Zürcher Zeitung” zatytułowała recenzję z tego koncertu
Ekstaza kontrolowana – tytułem będącym metaforycznym podsumowaniem całego
wieczoru, na który złożyło się improwizowane "Deep Space", wpadające
następnie w "Solar" Milesa Daviesa, po którym zabrzmiały standardy
"Stars Fell On Alabama" i "Between The Devil And The Deep Blue
Sea", by osiągnąć punkt kulminacyjny we fragmentach z musicalu "West
Side Story" ("Somewhere" oraz "Tonight") i zakończeniu
z nawiązującym do kompozycji Webera autorskim "Everywhere" Jarretta.
Genialna płyta równie perfekcyjnych muzyków. Z całości najbardziej polecam dwa fragmenty "Between Devil And The Deep Blue Sea" oraz "Stars Fell On Alabama". A ten drugi utwór waśnie debiutuje na mojej liście. Pozycja numer 99
Genialna płyta równie perfekcyjnych muzyków. Z całości najbardziej polecam dwa fragmenty "Between Devil And The Deep Blue Sea" oraz "Stars Fell On Alabama". A ten drugi utwór waśnie debiutuje na mojej liście. Pozycja numer 99
Na 98 pojawia się Rea Garvey, który wychowywał się w irlandzkiej miejscowości
Tralee. Ma siedem sióstr. W 1998 roku wyjechał z Irlandii i przeniósł się do
Niemiec. Pracował początkowo jako sprzedawca koszulek na rozmaitych
festiwalach. W 1998 roku, przez zamieszczenie
ogłoszenia w jednej z codziennych gazet skompletował zespół, o którym marzył od
dziecka. Tak Mike Gommeringer , Sebastian Padotzke , Uwe Bossert i Philipp
Rauenbusch razem utworzyli grupę Reamonn.
Rea Garvey był wokalistą grupy Reamonn przez 12 lat. Niedawno postanowił rozpocząć karierę solową. Jest piosenkarzem, kompozytorem oraz autorem tekstów piosenek. Znany jest także jako wykonawca wielu znanych coverów np. "Hallelujah" - Leonarda Cohena. W 2006 roku nawiązała współpracę z Nelly Furtado przy albumie: "Loose". W 2007 roku pracował z Paulem van Dykiem, a w 2010 roku pomagał Mary J. Blige, podczas tworzenia albumu "Stronger with Each Tear". 2011 rok to czas współpracy z ATB.
We wrześniu 2011 roku, ukazał się jego pierwszy solowy album "Can't Stand the Silence", który wyprodukował Andy Chatterley. Od listopada 2011 do lutego 2012 Garvey był jednym z pięciu trenerów w pierwszym sezonie niemieckiego talent-show The Voice. W 2011 Garvey został ambasadorem projektu "Clearwater", w ramach którego powstają urządzenia do uzdatniania wody dla ludzi żyjących w Amazonii i Ekwadorze. A teraz dostajemy reedycję jego solowej płyty...z kilkoma dodatkowymi nagraniami, między innymi „Wild Love”…
Rea Garvey był wokalistą grupy Reamonn przez 12 lat. Niedawno postanowił rozpocząć karierę solową. Jest piosenkarzem, kompozytorem oraz autorem tekstów piosenek. Znany jest także jako wykonawca wielu znanych coverów np. "Hallelujah" - Leonarda Cohena. W 2006 roku nawiązała współpracę z Nelly Furtado przy albumie: "Loose". W 2007 roku pracował z Paulem van Dykiem, a w 2010 roku pomagał Mary J. Blige, podczas tworzenia albumu "Stronger with Each Tear". 2011 rok to czas współpracy z ATB.
We wrześniu 2011 roku, ukazał się jego pierwszy solowy album "Can't Stand the Silence", który wyprodukował Andy Chatterley. Od listopada 2011 do lutego 2012 Garvey był jednym z pięciu trenerów w pierwszym sezonie niemieckiego talent-show The Voice. W 2011 Garvey został ambasadorem projektu "Clearwater", w ramach którego powstają urządzenia do uzdatniania wody dla ludzi żyjących w Amazonii i Ekwadorze. A teraz dostajemy reedycję jego solowej płyty...z kilkoma dodatkowymi nagraniami, między innymi „Wild Love”…
z Mattem Duskiem też udało mi się uciąć bardzo ciekawą pogawędkę...
Oczko wyżej mamy niezwykły
duet Matta Duska i Arturo Sandovala, z płyty tego pierwszego.
Pisze się o nim, że jest
nowym Frankiem Sinatrą, pisze się, że odnowił oblicze swingu, pisze się o nim w
zasadzie w samych superlatywach. I trudno pisać o nim inaczej. Ma bowiem nie
tylko ogromny talent muzyczny, ale równie duży talent do czarowania
publiczności, krytyków i wszystkich, którzy się z nim zetkną. Matt Dusk - nowa
wielka gwiazda światowego komercyjnego jazzu - powraca z nową płytą, powraca
też do Polski, gdzie przyjedzie tym razem aż na cztery koncerty. Jego minitrasa
rozpocznie się w poniedziałek, 25 listopada, w Poznaniu, gdzie artysta wystąpi
w Sali Ziemi Międzynarodowych Targów Poznańskich, dzień później, we wtorek, 26
listopada, z urokiem Duska będą się mogli zapoznać mieszkańcy Wrocławia - muzyk
zaprezentuje się tam w Centrum Kongresowym. W środę, 27 listopada, Kanadyjczyk
zagra w stołecznej Sali Kongresowej, a na koniec wizyty w Polsce odwiedzi
Gdańsk - jego występ odbędzie się w sali koncertowej Polskiej Filharmonii
Bałtyckiej.
Dusk pochodzi z Kanady.
Urodził się w Toronto w 1978 roku i już jako dziecko uczył się grać - na
początku zgłębiał tajniki muzyki klasycznej i operowej, dopiero potem, kiedy
był już nastolatkiem, zafascynował się jazzem. Ale jako dwudziestolatek, po
pierwszych sukcesach na scenach koncertowych i w konkursach dla młodych
talentów, zrezygnował - wydawało się - całkowicie z kariery muzycznej. Miał
przejąć rodzinną firmę, poszedł więc na studia w dziedzinie zarządzania.
Wytrzymał tam tylko rok, po czym uznał, że muzyka jest jednak dla niego
ważniejsza niż biznes, i przeniósł się na wydział jazzu i muzyki popularnej,
który zakończył w 2002 roku z wyróżnieniem.
Przez kolejne lata dość aktywnie koncertował, występując m.in. w Las Vegas, pojawiając się też wielokrotnie na telewizyjnym ekranie. Sporo czasu musiało upłynąć, zanim Dusk zdecydował się wydać swój debiutancki album. Najpierw publikował pojedyncze utwory w internecie, potem wydał album świąteczny. Właściwa płyta ukazała się dopiero w 2005 roku - to album zatytułowany "Two Shots" - "strzałów" było na nim znacznie więcej niż tylko dwa, a największym stał się utwór napisany w hołdzie Frankowi Sinatrze przez dwa filary słynnej grupy U2, Bono i The Edge'a - kompozycja zatytułowana "Two Shots Of Happy, One Shot Of Sad". To nie był oczywiście przypadek - nazwisko Duska już o wiele wcześniej zaczęto wymieniać jednym tchem z nazwiskiem amerykańskiego króla swingu: jego styl, jego głos, jego pomysły na utwory były bardzo bliskie temu wszystkiemu, co standardowo kojarzy się właśnie z Sinatrą.
Dziś Dusk skończył pracę nad swoją kolejną, długo oczekiwaną płytą, następcą albumu "Good News" z 2009 roku. Jego najnowsze wydawnictwo zatytułowane "My Funny Valentine: A Chet Baker Songbook" składa się oczywiście z przygotowanych przez Kanadyjczyka wersji kompozycji Bakera. Płyta miała już swoją polską premierę w połowie kwietnia, a jesienna trasa koncertowa będzie służyła jej promocji w Europie.
Na top wydelegowałem „My Funny Valentine” choć za chwilę zadebiutuje jego duet…z Edytą Górniak.
Przez kolejne lata dość aktywnie koncertował, występując m.in. w Las Vegas, pojawiając się też wielokrotnie na telewizyjnym ekranie. Sporo czasu musiało upłynąć, zanim Dusk zdecydował się wydać swój debiutancki album. Najpierw publikował pojedyncze utwory w internecie, potem wydał album świąteczny. Właściwa płyta ukazała się dopiero w 2005 roku - to album zatytułowany "Two Shots" - "strzałów" było na nim znacznie więcej niż tylko dwa, a największym stał się utwór napisany w hołdzie Frankowi Sinatrze przez dwa filary słynnej grupy U2, Bono i The Edge'a - kompozycja zatytułowana "Two Shots Of Happy, One Shot Of Sad". To nie był oczywiście przypadek - nazwisko Duska już o wiele wcześniej zaczęto wymieniać jednym tchem z nazwiskiem amerykańskiego króla swingu: jego styl, jego głos, jego pomysły na utwory były bardzo bliskie temu wszystkiemu, co standardowo kojarzy się właśnie z Sinatrą.
Dziś Dusk skończył pracę nad swoją kolejną, długo oczekiwaną płytą, następcą albumu "Good News" z 2009 roku. Jego najnowsze wydawnictwo zatytułowane "My Funny Valentine: A Chet Baker Songbook" składa się oczywiście z przygotowanych przez Kanadyjczyka wersji kompozycji Bakera. Płyta miała już swoją polską premierę w połowie kwietnia, a jesienna trasa koncertowa będzie służyła jej promocji w Europie.
Na top wydelegowałem „My Funny Valentine” choć za chwilę zadebiutuje jego duet…z Edytą Górniak.
Pozycja numer 96- kolejna
ważna (choć we fragmencie) płytowa pozycja.
Aż sześć lat formacja Queens
Of The Stone Age kazała czekać na nowy album. W międzyczasie wiele się
wydarzyło w jej obozie. Pojawiło się wiele przeciwności, zmienił się
skład.
Jednak jak mówi szef zespołu, Josh Homme: Jestem typem faceta, który potrafi splunąć na podłogę i powiedzieć „chodźmy". Zawsze miałem swój sposób na wychodzenie z kłopotów. Ludzie zazwyczaj unikają chaosu. Tym razem jednak zdecydowałem się być tam, gdzie było najbardziej niekomfortowo.
Pracując nad ...Like Clockwork, szóstym w dorobku formacji albumem studyjnym, Josh otoczył się nie tylko muzykami obecnie tworzącymi QOTSA, a więc: gitarzystą Troy'em Van Leeuwenem, basistą Michaelem Shumanem, klawiszowcem Deanem Fertita i nowym perkusistą Jonem Theodorem, ale zaprosił również do współpracy wielu wyjątkowych gości. Także znanych już z przeszłości zespołu. Za większość partii perkusyjnych odpowiedzialny był Dave Grohl - wiadomo, kiedyś perkusista Nirvany, dziś szef Foo Fighters. Co więcej, w nagraniu nowego albumu wzięli także udział: Mark Lanegan (niezapomniany głos Screaming Trees) i Nick Oliveri (znany chociażby z zespołu Kyuss). Tym samym, w utworach If I Had A Tail i Fairweather Friends, QOTSA powraca do konfiguracji personalnej znanej z jednego z najlepszych albumów w ich dorobku, Songs For The Deaf (2002). To jednak nie jedyni wyjątkowi goście jakich można usłyszeć na ...Like Clockwork. W utworze Fairweather Friends zagrał na fortepianie i zaśpiewał sam... Sir Elton John. Nie jestem zbyt często zapraszany do współpracy z innymi zespołami, bo ludzie z góry zakładają, że powiem „nie" - wspomina Brytyjczyk. Homme i koledzy nie musieli się jednak obawiać odmowy. Podobnie jak w przypadku kilku innych wyjątkowych artystów. W powstanie takich kompozycji jak Fairweather Friends i Kalopsia, wkład miał również Trent Reznor (Nine Inch Nails). Listę gości uzupełniają: Alex Turner z Arctic Monkeys i Jake Shears z Scissor Sisters. Jedyne na czym nam zależało, to aby nie był to album podobny do poprzedniego - mówi Homme. Nie staraliśmy się czegoś osiągnąć. To jest po prostu dokument. Jak wszystko szło źle, pojawiało się coś dobrego. Jednego dnia rozstajesz się z perkusistą, z którym grałeś od dziesięciu lat, a następnego dnia zjawia się Elton John... ...Like Clockwork promuje piosenka My God Is The Sun, która została zaprezentowana już w kwietniu. W ramach trasy promującej nowe wydawnictwo, Josh Homme z kolegami pojawią się także w Polsce. 5 sierpnia zagrają w Gdyni podczas tegorocznej edycji Heineken Open'er Festival.
Jednak jak mówi szef zespołu, Josh Homme: Jestem typem faceta, który potrafi splunąć na podłogę i powiedzieć „chodźmy". Zawsze miałem swój sposób na wychodzenie z kłopotów. Ludzie zazwyczaj unikają chaosu. Tym razem jednak zdecydowałem się być tam, gdzie było najbardziej niekomfortowo.
Pracując nad ...Like Clockwork, szóstym w dorobku formacji albumem studyjnym, Josh otoczył się nie tylko muzykami obecnie tworzącymi QOTSA, a więc: gitarzystą Troy'em Van Leeuwenem, basistą Michaelem Shumanem, klawiszowcem Deanem Fertita i nowym perkusistą Jonem Theodorem, ale zaprosił również do współpracy wielu wyjątkowych gości. Także znanych już z przeszłości zespołu. Za większość partii perkusyjnych odpowiedzialny był Dave Grohl - wiadomo, kiedyś perkusista Nirvany, dziś szef Foo Fighters. Co więcej, w nagraniu nowego albumu wzięli także udział: Mark Lanegan (niezapomniany głos Screaming Trees) i Nick Oliveri (znany chociażby z zespołu Kyuss). Tym samym, w utworach If I Had A Tail i Fairweather Friends, QOTSA powraca do konfiguracji personalnej znanej z jednego z najlepszych albumów w ich dorobku, Songs For The Deaf (2002). To jednak nie jedyni wyjątkowi goście jakich można usłyszeć na ...Like Clockwork. W utworze Fairweather Friends zagrał na fortepianie i zaśpiewał sam... Sir Elton John. Nie jestem zbyt często zapraszany do współpracy z innymi zespołami, bo ludzie z góry zakładają, że powiem „nie" - wspomina Brytyjczyk. Homme i koledzy nie musieli się jednak obawiać odmowy. Podobnie jak w przypadku kilku innych wyjątkowych artystów. W powstanie takich kompozycji jak Fairweather Friends i Kalopsia, wkład miał również Trent Reznor (Nine Inch Nails). Listę gości uzupełniają: Alex Turner z Arctic Monkeys i Jake Shears z Scissor Sisters. Jedyne na czym nam zależało, to aby nie był to album podobny do poprzedniego - mówi Homme. Nie staraliśmy się czegoś osiągnąć. To jest po prostu dokument. Jak wszystko szło źle, pojawiało się coś dobrego. Jednego dnia rozstajesz się z perkusistą, z którym grałeś od dziesięciu lat, a następnego dnia zjawia się Elton John... ...Like Clockwork promuje piosenka My God Is The Sun, która została zaprezentowana już w kwietniu. W ramach trasy promującej nowe wydawnictwo, Josh Homme z kolegami pojawią się także w Polsce. 5 sierpnia zagrają w Gdyni podczas tegorocznej edycji Heineken Open'er Festival.
U mnie na liście zniewalający
„Keep Your Eyes Peeled”.
Pozycja numer 95 - Ponury Żniwiarz
powraca po raz ósmy! Charakterystyczny element okładek płyt fińskich mistrzów
melodyjnego death metalu z Children Of Bodom zdobi znakomity krążek "Halo
Of Blood".
Na okładce sportretowany przez Samiego Saramäki Żniwiarz przemierza zaśnieżoną, mroźną krainę, ale w piosenkach na "Halo Of Blood" jest naprawdę gorąco. Children Of Bodom atakują bezlitośnie kapitalnymi riffami, pięknymi melodiami oraz błyskotliwymi solówkami wspaniałego Alexiego Laiho i jego charakterystycznym krzykiem, wspaniałymi partiami klawiszy Janne Wirmana. Finowie choć grają już blisko 20 lat, wciąż zachowują świeżość, niezmiennie mają sprawdzony patent na podawanie sprawdzonej formuły w interesujący sposób. Właśnie na "Halo Of Blood" zamieścili najszybszą i najwolniejszą kompozycję w swojej karierze. Nad 10 kawałkami z "Halo Of Blood" Children Of Bodom pracowali we własnym domowym studiu w Helsinkach z renomowanym Mikko Karmilą oraz w Petrax Studio, zaś w produkcji wspomagała ich legenda metalu i konsolety Peter Tägtgren (muzyk Hypocrisy i Pain). "Udało nam się zachować świeżość i element zaskoczenia, pozostając jednocześnie przy charakterystycznym brzmieniu Children Of Bodom" – nie kryje zadowolenia Alexi. "Będziecie zachwyceni" – obiecuje. I nie są to obietnice bez pokrycia. Albumem "Halo Of Blood" Finowie powrócili po latach pod skrzydła wytwórni Nuclear Blast, w której przed laty rozpoczynali marsz ku sławie. Bez wątpienia dzięki ósmemu krążkowi ten marsz nabierze przyspieszenia. Na topie pojawia się utwór tytułowy. Na poszerzonej wersji albumu- w wersji wydelegowanej jedynie do japonii, dwa dodatkowe songi a wod nich cover z repertuaru Roxette ‘Sleepin in My Car”- też pewnie niebawem po niego sięgnę.
Na okładce sportretowany przez Samiego Saramäki Żniwiarz przemierza zaśnieżoną, mroźną krainę, ale w piosenkach na "Halo Of Blood" jest naprawdę gorąco. Children Of Bodom atakują bezlitośnie kapitalnymi riffami, pięknymi melodiami oraz błyskotliwymi solówkami wspaniałego Alexiego Laiho i jego charakterystycznym krzykiem, wspaniałymi partiami klawiszy Janne Wirmana. Finowie choć grają już blisko 20 lat, wciąż zachowują świeżość, niezmiennie mają sprawdzony patent na podawanie sprawdzonej formuły w interesujący sposób. Właśnie na "Halo Of Blood" zamieścili najszybszą i najwolniejszą kompozycję w swojej karierze. Nad 10 kawałkami z "Halo Of Blood" Children Of Bodom pracowali we własnym domowym studiu w Helsinkach z renomowanym Mikko Karmilą oraz w Petrax Studio, zaś w produkcji wspomagała ich legenda metalu i konsolety Peter Tägtgren (muzyk Hypocrisy i Pain). "Udało nam się zachować świeżość i element zaskoczenia, pozostając jednocześnie przy charakterystycznym brzmieniu Children Of Bodom" – nie kryje zadowolenia Alexi. "Będziecie zachwyceni" – obiecuje. I nie są to obietnice bez pokrycia. Albumem "Halo Of Blood" Finowie powrócili po latach pod skrzydła wytwórni Nuclear Blast, w której przed laty rozpoczynali marsz ku sławie. Bez wątpienia dzięki ósmemu krążkowi ten marsz nabierze przyspieszenia. Na topie pojawia się utwór tytułowy. Na poszerzonej wersji albumu- w wersji wydelegowanej jedynie do japonii, dwa dodatkowe songi a wod nich cover z repertuaru Roxette ‘Sleepin in My Car”- też pewnie niebawem po niego sięgnę.
A na 94 serię premier zamyka
comeback Alice In Chains. Sigielkowi „Hollow” nie za bardzo się powiodło (5
tygodni na liście, najwyższa lokata- 32), może teraz moc będzie po stronie
nagrania tytułowego?
Przypomnę tylko, że “The Devil Put Dinosaurs Here” jest drugą płytą nagraną
przez Alice In Chains od śmierci Layne’a Staley’ego. Najpierw Jerry Cantrell,
czyli gitarzysta i główny kompozytor zespołu próbował szczęścia wydając solowe
albumy: “Boggy Depot” w 1998 roku i “The Degradation Trip” w 2002 roku. Potem
postanowił wskrzesić Alice In Chains z pomocą nowego wokalisty Williama
DuValla. Gitarzysta grupy Jerry Cantrell w wywiadzie dla magazynu “Revolver”
przyznał: „Sądzę, że nie będziecie zaskoczeni tym co usłyszycie. To po prostu
my, choć album będzie naprawdę unikalny. Znajdą się na nim elementy
charakterystyczne dla wszystkich naszych wcześniejszych albumów, a jednocześnie
ten materiał różni się od wszystkiego co do tej pory nagraliśmy. Generalnie, to
kolejny rozdział w historii Alice in Chains i wszystko wskazuje na to, że
będzie on bardzo ważny”.
Zdecydowanie podpisuję się
pod powyższymi stwierdzeniami.
Co poza tym ciekawego na
liście?
Awans z 100 na 80 Cesarii
Evory, z wydanej po śmierci płyty.
Album jest zatytułowany
"Mae Carinhosa" (Czuła Matka). Wszystkie znajdujące się na nim
piosenki powstały z myślą o zmarłej przed laty matce artystki.
"Na płycie znalazły się utwory nagrane zarówno na
rodzimych Wyspach Zielonego Przylądka, jak i w kilku studiach na terenie
Europy. Podstawową zawartość albumu stanowi tradycyjna muzyka
z archipelagu artystki, w tym szczególnie morna. Nie zabrakło też
wykonywanych przez Cesarię interpretacji utworów innych wielkich kompozytorów z Wysp Zielonego
Przylądka, takich jak „Manel d'Novas”, „Teofilo Chantre” czy „Bitu'" -
ujawnia Djo da Silva, producent albumu.
Wszystko wskazuje na to, że hołd oddany matce nie
będzie ostatnim opublikowanym materiałem Cesarii Evory. "Artystka
zostawiła tak dużo nagranych piosenek, że z pewnością wystarczą na dwie
kolejne płyty" - powiedział Djo da Silva. Zmarła 17 grudnia 2011 roku
w wieku 70 lat Cesaria Evora jeszcze za życia okrzyknięta została
"bosonogą divą". Światowy rozgłos zdobyła w latach 90. wykonując
typową dla Wysp Zielonego Przylądka muzykę morna. Piosenkarka wydała 24 płyty,
z których kilka otrzymało status złotych i platynowych.
Czym częściej słucham
„Sentimento” marzę bardziej o upalnym lecie, które mam nadzieję dane nam będzie
przeżyć…
Ciekawie układa się sytuacja
w trzeciej dziesiątce mojego zestawienia
25
|
29
|
7
|
BEGINNERS
|
BELIEVE
|
25
|
26
|
25
|
13
|
THOSE DAYS
|
OSADA VIDA
|
25
|
27
|
24
|
20
|
THE DEPTH OF SELF- DELUSION
|
RIVERSIDE
|
13
|
Co ewidentnie wskazuje na integrację
polskiego progresywnego środowiska. A tak na poważnie, mam nadzieję, że
wszystkie trzy kompozycje wskoczą do pierwszej dwudziestki i nałapią punkcików
do podsumowania roku, Riverside już trochę ma, ale…
W top 10 ciekawe zmiany a
przede wszystkim trzy awanse.
Na 10 z 35 podskoczyła z
najnowszej podwójnej płyty Vanessa Paradis.
Jej nowy album ‘’Love Songs’’
to połączenie zarówno otwartości jak i intymności. Artystka do współpracy nad
nowym krążkiem zaprosiła Benjamina Biolaya, który skomponował 8 z 20 piosenek
zamieszczonych na dwupłytowym albumie. Vanessa postanowiła pokazać inną odsłonę
siebie i na swoim szóstym studyjnym albumie przedstawić coś zupełnie nowego. Love
Songs to połączenie popu i muzyki francuskiej Złotych Lat. Płyta okazała
się unikatowym dziełem, które stanie się klasykiem, a nie albumem jednego
sezonu. „Love Songs” to przedstawienie prawdziwych miłosnych historii, pełnych
sprzecznych emocji płynących prosto z serca artystki. Album ukazuje nam
szczerą, elegancką oraz poważną Vanessę.
Na liście jeszcze „Tu pars
comme on revient” spadające dwa w dół na 34 ale i tak oczko wyżej nad Patti
Smith i ex- małżonkiem Vanessy, johnnym Deppem.
Na 10 także- awans z 56- tuż po warszawskim koncercie bardzo
interesującego artysty. Druga płyta to porcja fantastycznego klasycznego bluesa
od Hugh Lauriego, odtwórcy roli genialnego diagnosty Gregory'ego House'a w
serialu "Doktor House"! Płyta "Didn't It Rain" to
kilkanaście piosenek, tym razem nie inspirowanych Nowym Orleanem.
Nowoorleańskim bluesem Hugh Laurie, który jest
wspaniałym wokalistą, pianistą, a potrafi zagrać również na gitarze, perkusji i
saksofonie, oczarował fanów na debiutanckiej płycie "Let Them Talk" z
2011 roku, która sprzedała się w blisko milionie kopii na całym świecie, w
kilku krajach pokrywając się platyną i złotem. Talentem wspomogli go wówczas
między innymi Sir Tom Jones, Dr. John, Irma Thomas.
Na drugim krążku słynny Anglik wybrał się w
podróż ku sercu Ameryki, gdzie odkrywa na nowo pionierów amerykańskiego bluesa.
Sięga do takich twórców jak W.C. Handy ("St Louis. Blues"), Jelly
Roll Morton ("I Hate A Man Like You") czy Little Brother Montgomery
("Vicksburg Blues"). Nie zapomina jednak również o bardziej
współczesnych artystach. Jak choćby wspomniany Dr. John ("Wild
Honey") czy znany z The Animals Alan Price ("Changes"). W
"Vicksburg Blues" Lauriego wspiera wokalnie legenda bluesa, laureat
Grammy Taj Mahal. Gościnnie na płycie występują również pochodząca z Gwatemali
wokalistka i gitarzystka Gaby Moreno, a także soulowa piosenkarka Jean McClain
(m.in. Sheryl Crow). Produkcję albumu "Didn't It Rain" powierzono Joe
Henry'emu, który odpowiadał także za brzmienie "Let Them Talk".
Kilkanaście piosenek nagrano w styczniu 2013 roku w Ocean Way Studio w Los
Angeles. Hugh Lauriego wspierali w studiu muzycy The Copper Bottom Band (Jay
Bellerose, Kevin Breit, Vincent Henry, Greg Leisz, Robby Marshall, David
Piltch, Patrick Warren, Elizabeth Lea, Larry Goldings).
"Didn't It Rain" przygotowano w kilku
formatach – jako standardowe, pojedyncze CD, deluxe edition book CD, na krążku
winylowym oraz w formie plików cyfrowych.
Singiel „Wild Honey” to będzie hit.
A na 9 z 88- rekordowy dziś
skok dokonała formacja Black Star Riders.
Nie będzie już nowej
studyjnej płyty pod jakże zasłużoną dla muzyki rockowej nazwą Thin Lizzy. Ale
muzycy występujący od kilku lat pod tym szyldem bynajmniej nie zamierzają
zaprzestać działalności. Powołali do życia nowy zespół – Black Star Riders – i
mamy jej debiutancką płyta. W Black Star Riders, w odróżnieniu od ostatniego
wcielenia Thin Lizzy, nie ma Briana Downeya i Darrena Whartona. Perkusista i
klawiszowiec, którzy mieli jeszcze okazję współpracować z niezapomnianym Philem
Lynottem, zrezygnowali z udziału w nowym projekcie. Scott, Ricky, Damon i Marco
na miejsce Downeya dokooptowali do składu Jimmy'ego DeGrasso (perkusja, m.in.
Alice Cooper, Megadeth, Suicidal Tendencies), a z klawiszy zupełnie
zrezygnowali.
W styczniu 2013 roku Black Star Riders weszli do studia w Los Angeles i rozpoczęli nagrywanie piosenek na debiutancki krążek. Za konsoletą siedział sam Kevin Shirley (Led Zeppelin, Iron Maiden, Aerosmith, Rush, Dream Theater). Powstało kilkanaście rasowych, hardrockowych piosenek, z pięknymi melodiami, mocarną sekcją rytmiczną i kapitalnym wokalem Ricky'ego Warwicka. Całości nadano tytuł "All Hell Breaks Loose". A ten song właśnie szturmuje mój top.
W styczniu 2013 roku Black Star Riders weszli do studia w Los Angeles i rozpoczęli nagrywanie piosenek na debiutancki krążek. Za konsoletą siedział sam Kevin Shirley (Led Zeppelin, Iron Maiden, Aerosmith, Rush, Dream Theater). Powstało kilkanaście rasowych, hardrockowych piosenek, z pięknymi melodiami, mocarną sekcją rytmiczną i kapitalnym wokalem Ricky'ego Warwicka. Całości nadano tytuł "All Hell Breaks Loose". A ten song właśnie szturmuje mój top.
Smutna wiadomość dla fanów
Melody Gardot- owszem w ubiegłym tygodniu zdobyła fotel lidera mojej listy ale
tym razem spada z niego od razu na 7 lokatę.
Urocza Alex Hepburn, nadal
przed polską premierą krążka awansowala z 9 na 4, na 3 już Beth Hart z Joe Bonamassą,
pozycję wicelidera zachował Fleetwood Mac a na szczycie…?
A jednak, Love Metal górą i
muzyka Ville Valo. Gratulujemy.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńPrześlij komentarz