Tej płycie oddzielny wpis się należy, zatem bardzo proszę.
Dzisiaj tj 12 kwietnia ukazała się 10 studyjna płyta mistrza Marka Knopflera.
Pierwsze trzy single z albumu to „Ahead of the Game” (wydany 24 stycznia), „Watch Me Gone” (wydany 22 lutego) i „Two Pairs of Hands” (wydany 27 marca)
Zespół
grający na „One Deep River” tworzą Mark Knopfler (gitary), Jim Cox i
Guy Fletcher (klawisze), Glenn Worf (bas), Ian Thomas (perkusja), Danny
Cummings (instrumenty perkusyjne), Richard Bennett (gitara), Greg Leish
(pedal steel guitar, lap steel guitar), Mike McGoldrick (flet i dudy),
John McCusker (skrzypce). W chórkach artystę wokalnie wspierają siostry
Emma i Tamsin Topolski. Autorem wszystkich utworów jest sam Knopfler.
Mark
Knopfler, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny i kompozytor,
często wymieniany jako jeden z największych gitarzystów wszech czasów,
należy do najbardziej utytułowanych muzyków z Wielkiej Brytanii. Po raz
pierwszy zyskał rozgłos w latach 80. jako lider Dire Straits („Sultans
Of Swing”, „Money For Nothing”, „Romeo And Juliet”, „Walk Of Life”). Po
ostatniej trasie koncertowej Dire Straits w 1992 roku, Mark wyruszył w
solową podróż. W następnych latach wydał dziewięć solowych albumów i
kontynuował wyprzedane trasy ze swoim zespołem, zachwycając publiczność,
gdziekolwiek się udał. Na przestrzeni lat Mark napisał muzykę do kilku
filmów, w tym „Biznesmen i gwiazdy”, „Cal”, „Narzeczona dla księcia”,
„Piekielny Brooklyn” czy „Fakty i akty”. Ponadto grał i nagrywał z
wieloma artystami, w tym z Bobem Dylanem, Van Morrisonem, Tiną Turner,
Randym Newmanem i Chetem Atkinsem. W 1999 r. Knopfler został uhonorowany
Orderem Imperium Brytyjskiego, a w 2012 r. nagrodą im. Ivora Novello za
całokształt twórczości.
Rok 2024
jeszcze przed wydaniem płyty był dla Marka Knopflera pracowity. W
styczniu część gitar z jego kolekcji została wystawiona w słynnym domu
akcyjnym Christies. Niektóre z instrumentów sprzedano za rekordowe ceny.
W połowie marca ukazała się nowa wersja „Going Home (Theme From Local
Hero)” w wykonaniu supergrupy Mark Knopfler’s Guitar Heroes jako
wsparcie dla Teenage Cancer Trust oraz Teen Cancer America. W nagraniu
wzięło udział ponad 60 artystów, w tym takie legendy jak Joe Bonamassa,
Jeff Beck, Eric Clapton, David Gilmour, Nile Rodgers, Joe Satriani,
Bruce Springsteen i wielu innych.
Mark
połączył siły w wokalistą AC/DC Brianem Johnsonem, współtworząc z nim
nowy program telewizyjny „Johnson & Knopfler’s Music Legends”
realizowany dla stacji Sky Arts. Dwaj przyjaciele w fascynujący sposób
przyglądają się w nim historii muzyki popularnej wraz z różnymi gośćmi
specjalnymi, w tym z Tomem Jonesem, Samem Fenderem, Carlosem Santaną,
Cyndi Laupe czy Nilem Rodgersem. Seria zadebiutuje na antenie Sky Arts
25 kwietnia.
Jak to w piątek... Zestaw premier... Tym razem od Anoushka Shankar druga winylowa odsłona jej EP- kowej trylogii.
Każda EPka ma być intymną migawką konkretnego momentu, w którym Shankar wciela się w Toma Rothko sitara, malującego ekspresjonistyczne sceny w blokach żywych kolorów (nieoczekiwanie raga dosłownie przekłada się w sanskrycie na „kolor” lub „odcień”).
Dodam, że zmarły samobójczą śmiercią Tom Rothko uważany był za "malarza tak zwanych barwnych pól".
Z sitarem wyraźnie na pierwszym planie, "Chapter 1: Forever, For Now" wydany w październiku ub. roku składa się z czterech instrumentalnych medytacji, rozpoczynających się "Daydreaming" delikatnym duetem Shankar i Frahma na fortepianie. Drugi utwór (oraz główny singiel albumu), "Stolen Moments", to wielowarstwowa melodia rozpoczynająca się solowym sitarem, a następnie rozszerzająca się o dalsze ozdoby Frahma: jasne pogłosy szklanej harmonijki i przypominający drona akompaniament i basowy harmonium.
Jedyny ślad perkusyjnego akompaniamentu "Forever, For Now" pojawia się w "What Will We Remember", najdłuższym utworze na minialbumie (trwającym około dziewięciu minut): po pięcioipółminutowej sekcji Shankar, utwór zostaje następnie wzmocniony drzewnymi tonami szczelinowego bębna, podczas gdy Frahm wymierza stały, niezmienny rytm.
"Chapter II: How Dark it is Before Dawn” opublikowany 5 kwietnia to porywająca dźwiękowa podróż, która płynnie łączy wschodnią i zachodnią wrażliwość muzyczną. Od kołyszących się motywów fortepianu w „Pacifica” po marzycielską fakturę „Offering” i mistyczną atmosferę „Below the Surface” – każdy utwór odsłania warstwy sugestywnych, sennych krajobrazów.
Sitar Shankar tka urzekające melodie, uzupełnione kojącymi dźwiękami fal i głosów. Fuzja instrumentów i tonacji zawarta na albumie tworzy uzdrawiające doświadczenie, zachęcając słuchaczy do relaksu i płynięcia w dół rzeki. Dzięki swojej wyjątkowej głębi i pięknie "Rozdział II" wykracza poza zwykłą muzykę w tle, rezonując jako autentyczna ekspresja artystyczna. Anoushka Shankar oferuje fascynującą ścieżkę dźwiękową sprzyjającą introspekcji i wyciszeniu. Tym razem dając nam 6 kompozycji, po trzy zawarte na każdej ze stron winyla.
Dodatkowo opisywany powyżej najnowszy album Knopflera w specjalnej dwupłytowej wersji wzbogaconej o drugi krążek z pięcioma bonusowymi kompozycjami - jedna z najważniejszych tegorocznych premier - oraz album saksofonistki tenorowej Melissa Aldana.
To jej siódma płyta, będąca kontynuacją nominowanego do nagrody Grammy pierwszego wydanego przez Blue Note „ 12 Stars” .
Nowy album to imponujący zestaw 8 utworów, składający się z oryginalnych kompozycji Aldany i jej kolegów z zespołu, który jest także dostępny na ekskluzywnym kolorowym winylu, czarnym winylu, płycie CD i do pobrania w sklepie Blue Note Store. Aldana świętowała wydanie albumu w dniach 9–10 kwietnia w Dizzy's Club w Jazz At Lincoln Center, a w nadchodzących miesiącach odbędą się dodatkowe trasy koncertowe po Stanach Zjednoczonych i Europie.
A przy dobrej muzyce lektura książki Zofii Nałkowskiej. Kompletnie nieznany mi tytuł wydany pierwszy raz w 1920 roku a ja posiadam egzemplarz z 1977 roku - "Hrabia Emil".
Bardzo aktualna choć osadzona w innych realiach i w innym historycznym kontekście, to powieść.
To swoisty dziennik dojrzewania, życiowej obserwacji. Śledzimy życie arystokraty od jego dzieciństwa aż do śmierci. Model osobowości jaki tworzy to estetyzm spleciony z intelektualizmem, który określa charakter świata przedstawionego. Nasz bohater wiedzie życie niesplamione pracą, pełne uciech typowych dla arystokracji, ale bez zatracania się w nich. To zblazowany młody człowiek, który po prostu korzysta z uciech życia podanych mu na talerzu, ale bez dekadentyzmu. Ot, ma wszystko czego zapragnie i korzysta mimochodem. Tkwi w specyficznym stanie uśpienia aż do momentu znalezienia nowej zabawki, kochanki etc.
Prześlij komentarz