Edward Hulewicz podczas świątecznego spotkania ZASP, sekcji Estrady
Piosenkarz, także kompozytor i autor tekstów. W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Szkołę Podstawową oraz Liceum Ogólnokształcące ukończył w Kwidzynie. W tym czasie działał w ruchu amatorskim w miejscowym Domu Kultury w sekcjach:
– Dramatycznej – brał udział w wielu przedstawieniach dramatycznych, zajął I-sze miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim,
Estradowej – gdzie założył rockowy zespół „Jazz and Song”, z którym zdobywał I-sze miejsca w wojewódzkich konkursach i przeglądach zespołów rockowych.
Ukończył Studium Kształcenia Wychowawców Domów Dziecka. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W tym czasie śpiewał w trójmiejskich klubach studenckich „Żak” i „Rudy Kot”. W 1963 r. z zespołem Golderousi koncertował w Czechosłowacji. Wyjazd przerodził się z czasem w tournée koncertowe po największych salach koncertowych w tym kraju.
Po przyjeździe do Polski został zauważony przez Redakcję Muzyczną Polskiego Radia i TV w Poznaniu i otrzymał propozycję założenia przy tej instytucji zespołu rockowego na bazie grupy Golderousi. W 1964 r. wraz z Januszem Hojanem powołał do życia formację Tarpany. Pierwszy skład: Bogdan Szelugowski – pf., org., voc., Bogusław Łowiński – dr., voc., Mirosław Polarek – ten. sxf., Klaudiusz Maga – g., voc., Andrzej Wlekliński – bg., voc., Edward Hulewicz – voc. Potem doszły: Halina Frąckowiak – voc. I Halina Żytkowiak – voc.
Pierwsze koncerty zespołu odbyły się na terenie całej Polski. Opiekę artystyczną sprawował Jerzy Milian. Edward Hulewicz dokonał z Tarpanami nagrań dla archiwum Polskiego Radia, prezentowanych w cyklicznej audycji muzycznej Rozgłośni Poznańskiej Grająca szafa. Przez kilka miesięcy 1966 r. piosenka „Siała baba mak” była na pierwszym miejscu radiowej listy przebojów. Stała się wielkim hitem i kilkakrotnie zwyciężyła w popularnej audycji „Telewizyjna Giełda Piosenki”. Powstały liczne Fan Kluby zespołu (jednym z prezesów takiego Fan Klubu był późniejszy dyrektor Estrady Poznańskiej, znany autor tekstów i manager – Andrzej Kosmala). Ten czas dla grupy upłynął pod znakiem wielu nagrań telewizyjnych, własnej audycji w Polskim Radio, koncertów w kraju i zagranicą oraz pierwszych płyt.
Zespół Tarpany rozpadł się w roku 1968, wszyscy jego członkowie zostali przechwyceni przez czołowe grupy (Czerwono-Czarni i Niebiesko-Czarni, Breakout, ABC, Amazonki). Edward Hulewicz przeszedł do Heliosów. Po reorganizacji skład grupy: Władysław Szlacha – g., voc., kier. muz., Andrzej Zawadzki – pf., org., voc., Bogdan Kierach – dr., Jerzy Pulcyn – bg., voc. Soliści: Jadwiga Land i Edward Hulewicz. Już pierwsze jego nagranie – „Obietnice” – okazało się mega-hitem i zajmowało czołowe miejsca na większości list przebojów, a Edward Hulewicz stał się jednym z najpopularniejszych wokalistów w Polsce. Koncerty, nagrania, płyty, radio, telewizja, wyjazdy zagraniczne. W latach 1968–1969 Edward Hulewicz wraz z zespołem dokonał nagrań dla archiwum Polskiego Radia oraz na SP dla Pronitu. Wystąpił na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69 i na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Rostoku (NRD), gdzie otrzymał wyróżnienie.
Po rozpadzie Heliosów Edward Hulewicz rozpoczął współpracę z big-bandem Janusza Sławińskiego Kanon Rytm. Występowali wspólnie na koncertach i dokonywali nagrań. Wśród utworów z tego okresu należy wymienić: „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem”, „Nie pytaj już”, „Za zdrowie pań”, „Różowe miasto”, „W takim wielkim mieszkasz mieście”, „Może to ty”.
Po odejściu od Kanon Rytm Edward Hulewicz rozpoczął samodzielną działalność artystyczną. Nawiązał współpracę z najwybitniejszymi kompozytorami i autorami tekstów, dokonując szeregu nagrań, które w większości stają się przebojami. I tak:
– z Katarzyną Gaertner – w efekcie nagranie na jej kultowej płycie „Na szkle malowane” utworu „Hej baby baby” oraz „Kochałbym cię”;
– z Antonim Kopffem – „Nie sądź mnie”;
– z Ryszardem Poznakowskim – „Żona-padrona blues”, „Odwieczny znicz”, „Powróż mi”, „Dzięki tobie”;
– z Jarosławem Kukulskim – wspólnie pracowali przez kilka lat, dając koncerty z udziałem Anny Jantar;
– z Adamem Skorupką – „Serdeczne życzenia”, „Za to wszystko co przed nami”, „Klucze szczęścia”;
– z Edmundem Bergiem – „Ty potrafisz”, „Zgubiłem się po drodze”, „Znów ryzyka brak”, „Ludzie są”...;
z Andrzejem Seroczyńskim oraz Zbigniewem Adrjańskim – „Wysokie niebo”, „A tu spokój w krąg”, „Już kończy się noc”.
Z własnej twórczości
kompozytorsko-autorskiej Edwarda Hulewicza warto wymienić utwory:
„Paskuda” (wielki przebój „Lata z Radiem”), „Siała baba
mak”, „Słońce, słońce, odradza nas”,
To już przyszło
lato”, „Dla nikogo i bez celu”, „Spełnione obietnice”,
„Jeśli nie, to nie”, „Marleno tych dni”.
Po krótkim epizodzie z nowo utworzonym przez Edwarda Hulewicza i Janusza Komana zespole Helios II (piosenki Miliony ludzi i Może coś z tego będzie – muz. Janusz Koman, sł. Włodzimierz Patuszyński), artysta rozpoczął współpracę ze znakomitymi orkiestrami:
– Polskiego Radia i Telewizji pod dyr. Bogusława Klimczuka, z którą wyjeżdżał kilkakrotnie z koncertami za granicę (m.in. do Rosji i Mongolii);
– z orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach pod dyr. Jerzego Miliana, z którą dokonał kilku sesji nagraniowych, m.in. kompozycji Jerzego Miliana Oj nie idzie nam to życie.
Współpracował również orkiestrami symfonicznymi, m.in Filharmonii Olsztyńskiej i Rzeszowskiej, dając szereg koncertów, łączących muzykę poważną i rozrywkową.
Edward Hulewicz wystąpił w filmie „Wodzirej” w reżyserii Feliksa Falka, gdzie zaśpiewał piosenkę Jana Kantego Pawluśkiewicza do tekstu Jonasza Kofty „Rytm Carnaval”. Nagrał dwa longplaye dla Polskich Nagrań, kilka tzw. „czwórek” oraz singli, 4 płyty CD, z których dwie osiągnęły status Złotej Płyty, a jedna Platynowej Płyty. Złote trofea zostały mu wręczone na specjalnych uroczystych koncertach – pierwszy odbył się w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 2001 r., a drugi na Festiwalu „Złote Przeboje” w Tarnowie. Na tym Festiwalu otrzymał również prestiżową Wielką Nagrodę Polskich Nagrań „Złota Muza”. Platynową Płytę wręczono mu na Krajowych Targach Fonograficznych w Opolu Lubelskim podczas uroczystego koncertu w miejscowym amfiteatrze.
Obok tych wyróżnień Edward Hulewicz jest laureatem następujących nagród i tytułów:
– „Zasłużony Członek ZASP” – Związek Artystów Scen Polskich odznaczył go najwyższym odznaczeniem organizacji;
– „Medal 75-lecia ZASP” w 1994 r. i „Medal 80-lecia ZASP” w 1998 r. – Związek Artystów Scen Polskich dwukrotnie odznaczył go, za wieloletnią pracę społeczną w Związku;
– „Zasłużony Działacz Kultury” w 1998 r. – Ministerstwo Kultury i Sztuki uhonorowało go za całokształt pracy dla środowiska artystycznego;
– „Prometeusz” w 2000 r. – Wielka Nagroda Polskiej Estrady za najwybitniejsze osiągnięcia w dziedzinie sztuki estradowej;
– „Medal im. Fryderyka Chopina” – za 45 lat kariery estradowej przyznany przez redakcję programu „Jaka to melodia?”, 25 czerwca 2009 r. TVP1 wyemitowała jego specjalne wydanie;
– „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” w 2005 r. – prestiżowy medal Ministra Kultury, honorujący najwybitniejsze postacie świata kultury.
Edward Hulewicz od wielu lat jest członkiem Zarządu Warszawskiego Koła Artystów Estrady, a od roku 2002 należy do Zarządu Sekcji Estrady Związku Artystów Scen Polskich. W karierze estradowej należy wymienić jego występy na festiwalach:
– czterokrotnie na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu – 1969 r. z piosenką Obietnice oraz Może to ty, w 1970 r. z utworem Zielone łąki, w 1971 r. z kompozycją Hej baby, baby, w 1975 r. z piosenką Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem;
– na Festiwalu w Rostocku – z utworem Ucieczka przed burzą zdobył wtedy wyróżnienie;
– na imprezie towarzyszącej Festiwalowi Sopot ’70 – z recitalem wraz z zespołem Heliosi;
– na Musicoramie – wydarzeniu przy Festiwalu Sopot ’69 oraz ’70 – koncerty z Heliosami.
Edward Hulewicz odwiedził prawie wszystkie kraje europejskie, pięciokrotnie był w Rosji (każdy wyjazd po 3 miesiące) oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Obecnie daje koncerty recitalowe, a także uczestniczy w koncertach z innymi wykonawcami w kraju oraz za granicą.
W 2005 r. Edward Hulewicz nagrał singiel noszący tytuł „Rock Cafe, na repertuar którego złożyło się kilka premierowych utworów:
– Rock cafe – muz. Adam Rup, sł. Waldemar Wierzba,
– Bo życie jedno mam – muz. Robert Adamski, sł. Waldemar Wierzba,
- Mój zwykły dzień – muz. Janusz Musielak, Robert Adamski, sł. Waldemar Wierzba,. Krążek ukazał Edwarda Hulewicza jako nowoczesnego wykonawcę, idącego z duchem czasu, śpiewającego współczesny repertuar. Producentem muzycznym i kompozytorem większości utworów jest Adam Rup. W marcu 2007 r. wytwórnia fonograficzna MTJ wydała najnowszy CD z prestiżowej serii The Best pt. „Za zdrowie pań”. Repertuar tej płyty to największe hity artysty w nowych aranżacjach oraz kilka najnowszych nagrań. Pod koniec 2009 r. firma Digi Touch wydała kolejnego singla Edwarda Hulewicza zatytułowanego Rozpal mnie z premierowym, współczesnym repertuarem.
W 2006 r. wystąpił na Sopot Festiwal Top Trendy jako gość specjalny. W styczniu 2008 r. był gościem i jurorem edycji programu „Szansa na sukces”, która była poświęcona jego utworom. Edward Hulewicz jest również bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 25 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego Ryszarda Wolańskiego). Zrealizował teledyski i recitale TV, m.in. „Zastaw się, nie postaw się” i „Gdy przyjdziesz dzisiaj wieczorem”.
Poza muzyką Edward Hulewicz pasjonował się malarstwem – ukończył kilka semestrów jako wolny słuchacz na Akademii Sztuk Pięknych dla poznania warsztatu, a w efekcie powstało wiele płócien malarstwa realistycznego i portretów. Jego hobby to również poezja – wydał 2 tomiki wierszy „Byłem ptakiem” oraz „To tylko”.
Edward Hulewicz urodził się 1937 roku w Bereźnem na Wołyniu - dziś to terytorium Ukrainy. 22 listopada skończyłby 85 lat.
od lewej Piotr Szczepanik, Roman Gerczak, Adam Dobrzyński i Edward Hulewicz, podczas jednego ze świątecznych spotkań ZASP Sekcji Estrady w stołecznym klubie Spatif
Prześlij komentarz