Do 1984 r. wiele krajów europejskich obniżyło wiek przyzwolenia na akty homoseksualne do 16 lat, ale w Wielkiej Brytanii pozostał on na poziomie 21 lat, po częściowej dekryminalizacji w 1967 r. Homoseksualizm nie został „zalegalizowany” w Szkocji, gdzie urodził się Jimmy Somerville, do 1981 r.
Brzmienie przepisów mających na celu dekryminalizację zawierało również sformułowania nakładające ograniczenia, takie jak nielegalne korzystanie z pokoju hotelowego w celach seksualnych. Homoseksualizm był dalej piętnowany, wykraczając poza ograniczenia nałożone na osoby homoseksualne, a homofobia stanowiła zagrożenie dla osób homoseksualnych.
Na tym tle Bronski, Steinbachek i Somerville spotkali się w Brixton w 1983 roku i wkrótce utworzyli Bronski Beat. Podpisali kontrakt nagraniowy z London Records w 1984 roku, po zagraniu zaledwie dziewięciu koncertów na żywo.
Album został wyprodukowany przez Mike'a Thorne'a; sesje nagraniowe odbyły się w Londynie i Nowym Jorku. Pierwszy singiel „Smalltown Boy” został nagrany w studiu The Garden (należącym do byłego wokalisty Ultravox, Johna Foxxa) i zmiksowany w studiu Maison Rouge, oba mieszczące się w Londynie.
Piosenka „Heatwave” zawiera rytmy stepowania Caroline O'Connor.
Na wewnętrznej okładce albumu znajduje się tabela zawierająca minimalny wiek legalnych związków homoseksualnych między mężczyznami w każdym kraju Europy, wraz z numerem telefonu punktu udzielającego porad prawnych dotyczących homoseksualizmu. Został usunięty z wydania albumu w Stanach Zjednoczonych przez MCA Records na podstawie „przeszłych wrażliwości kilku sieci sklepów z płytami”
Debiutancki singiel zespołu „Smalltown Boy” został wydany 25 maja 1984 roku, osiągając 3. miejsce na brytyjskiej liście przebojów singli w czerwcu i osiągając pierwsze miejsce w Belgii, Włoszech i Holandii. To poetycka, przejmująca, sięgająca do duszy kompozycja poruszająca tematy homofobii, samotności i nieporozumień rodzinnych. Opisywano, że doskonale oddaje „doświadczenie bycia młodym i gejem w latach 80.”
Towarzyszyło mu wideo przedstawiające Jimmy'ego Somerville'a wraz z przyjaciółmi z zespołu Larry’ego Steinbacheka i Steve’a Bronskiego, którzy podczas rejsu po publicznym basenie i w przebieralni zostają zaatakowani i pobici przez gang homofobów. Somerville zostaje zwrócony rodzinie przez policję; wychodzi sam z domu i spotyka się z przyjaciółmi Steinbachkiem i Bronskim, jadąc pociągiem do nowego życia.
Zespół miał numer telefonu London Gay Switchboard (pomoc telefoniczna i informacje dla gejów i lesbijek w centrum Londynu) wyryty w wewnętrznym rowku 12-calowej wersji winylowej.
Na dodatkowych kongach zagrał John Folarin. Okładkę singla wykonał Gill Whiss
Ten debiut płytowy Bronski Beat wydany w październiku 1984 roku, trafił do pierwszej dziesiątki w Europie, a także w Kanadzie i Nowej Zelandii. Trzy z czterech singli albumu znalazły się na brytyjskiej liście Top 10, w tym „Why?” i ponadczasowy klasyk „Smalltown Boy”.
18 października London Records wypuściło na rynek muzyczny specjalną edycję Deluxe 4CD+DVD, która jest dostępna w 7-calowym opakowaniu w formie książki i zawiera zarówno album „The Age of Consent”, do tego „Hundreds and Thousands”, jak i 41 dodatkowych utworów, w tym oryginalne 12-calowe miksy, strony B i 22 wcześniej niepublikowane rarytasy, w tym sesje z Capital Radio, wczesne wersje, oryginalny amerykański klubowy remiks utworu „Smalltown Boy” oraz wersja „Love and Money” w specjalnym remiksie.
DVD zawiera odrestaurowane filmy promocyjne, występy w Top of the Pops a nawet kilka oryginalnych reklam telewizyjnych!
Prześlij komentarz