Z wielkim smutkiem przychodzi nam potwierdzić, że ukochany syn, brat i przyjaciel George odszedł w spokoju w czasie świąt – powiedział w swoim oświadczeniu menedżer George’a Michaela.
Artysta, ikona muzyki pop miał 53 lata!
Odszedł wielki artysta. Muzyk choć poruszał się w obrębie innych styli i gatunków muzycznych, wywierał równie duży wpływ na młode pokolenie muzyków co David Bowie, Freddie Mercury czy nawet Michael Jackson.
Artysta miał na koncie ponad 80 milionów sprzedanych płyt, 6 singlowych numerów 1 w USA na liście tygodnika "Billboard" oraz 11 w Wielkiej Brytanii. Wokalista brał ponadto w najważniejszych koncertach w historii, w tym w Live Aid, Nelson Mandela Freedom Concert, Freddie Mercury Tribute, NetAid oraz Live 8.
Elton John, kompozytor i pianista, na Instagramie opublikował wspólne zdjęcie z George'em Michaelem.
"Jestem w ciężkim szoku. Utraciłem ukochanego przyjaciela – przemiłą, szczodrą duszę i genialnego artystę. Moje serce jest z jego rodziną, przyjaciółmi i wszystkimi fanami" – napisał.
Brian Wilson, lider, wokalista i basista The Beach Boys: "Był bardzo utalentowanym muzykiem i wokalistą. Przesyłam wyrazy współczucia jego rodzinie, przyjaciołom i fanom".
Madonna nie przebiera w słowach: "Kolejny wielki artysta nas opuszcza. Roku 2016, spier...!".
George Michael to postać nr 1 brytyjskiej fonografii od
roku 1982, kiedy jako Wham! szturmem zdobył szczyty list przebojów. Od
tego czasu George Michael zdołał wypracować sobie pozycję jednego z
najbardziej szanowanych i cenionych wokalistów w Wielkiej Brytanii.
Zarówno kariera w Wham! jak 20-letnie dokonania solowe przyniosły wokaliście międzynarodowy sukces potwierdzony 80 milionami sprzedanych płyt. Od 20 lat Michael jest artystą, którego utwory najczęściej grane są w brytyjskich rozgłośniach.
Dla George'a Michaela muzyka rozrywkowa, to jednak nie tylko praca, lecz coś znacznie bardziej osobistego i cennego. Dla niego był to zawsze długoterminowy plan, wiedział bowiem, że miarą artysty jest nie tylko liczba sprzedanych singli czy zdjęć na okładkach magazynów a nawet prestiżowych nagród. Zdaniem George’a jest to kwestia brzmienia albumów nagranych przez lata oraz artystycznego zaangażowania.
George Michael urodził sie jako Georgios Kyriacos Panayiotou 25 czerwca 1963 roku w północnym Londynie. Kiedy jego rodzina przeniosła się do Bushey w Hertfordshire, poznał Andrew Ridgeleya, z którym założył później formację Wham!.
Pierwszą kapelę George i Andrew założyli w 1981 roku. Działali wówczas jako The Executive, szybko zdali sobie jednak sprawę, że powinni działać jako duet. W takiej właśnie postaci Wham! zrodziło się na początku 1982 roku. Po niespełna roku wydali debiutancki singel, "Wham Rap", jednak dopiero drugi krążek "Young Guns (Go For It!)" doprowadził ich do Top 10.
Latem 1984 roku, George - wówczas jeszcze z Wham! - nagrał jeden ze swoich najsłynniejszych numerów, "Careless Whisper". Utwór stał się symbolem lat 80. i najczęściej granym w radiu kawałkiem dekady. Michael napisał go mając zaledwie 17 lat.
Muzyczną dojrzałość artysta potwierdził wydając drugi solowy singel, kolejną balladę - "A Different Corner". Kilka miesięcy później, George i Andrew postanowili rozwiązać Wham! będąc u szczytu sławy. Po ogłoszeniu decyzji, zagrali pożegnalny koncert występując na Wembley przed 72-tysięczną publicznością. Wham! na zawsze pozostał jedną z najsłynniejszych kapel lat 80. a George rozpoczął błyskotliwą solową karierę.
W 1987 roku, Michael był pierwszym wokalistą, który nagrał duet z Arethą Franklin. Efektem współpracy był przebój "I Knew You Were Waiting". Po nim, piosenkarz latał pomiędzy Londyniem a Danią nagrywając klasyczny już debiutancki album "Faith".
Płyta ukazała się w listopadzie 1987 roku i stała się dowodem, że George jest jednym z najbardziej utalentowanych twórców piosenek dekady. Longplay trafił na 1. miejsce po obydwu stronach Atlantyku. Krążek ma całym świecie rozszedł się w liczbie 15 milionów egzemplarzy.
"Faith" zostało wyróżnione nagrodą Grammy za najlepszy album 1988 roku, sam George dostał ponadto 2 wyróżnienia Novello dla Najlepszego Kompozytora oraz za tytułowy numer w kategorii Międzynarodowy przebój. Inne nagrody, które mu przyznano to: American Music Awards za Najlepszego wokalistę (pop/rock), Najlepszego wokalistę (soul/R&B) o Najlepszy Album (soul/R&B). W USA sukces "Faith" przypieczętowało 6 hitów numer 1: I Want Your Sex; Father Figure; One More Try and Kissing A Fool.
W lutym 1988 roku rozpoczęło się promujące płytę tournee, które otworzył show na stadionie Budokan w Tokio. następnie George zdobył serca publiczności australijskiej. Następnie przyszedł czas na Europę i Amerykę Północną. W czerwcu wokalista przerwał trasę, aby zaśpiewać podczas imprezy Mandela Freedom Concert, która odbyła się na stadionie Wembley.
Do września 1990 roku, George miał przygotowany materiał na kolejne dzieło - "Listen Without Prejudice: Vol.1". Zwiastujący singel, "Praying For Time" zapowiadał kompletną zmianę kierunku. Większość albumu wypełniły surowe kompozycje, niejednokrotnie nawiązujące do lat 60., czarnych rytmów oraz jazzowych klimatów. Same utwory były osobiste, zaangażowane traktujące o egzystencjalnych problemach.
Klipy Micheala, podobnie jak jego muzyka, często wyznaczały nowe trendy. Kultowym stał się juz niemal teledysk do "Freedom ‘90" z udziałem supermodelek takich, jak Cindy Crawford, Naomi Campbell, Christy Turlington czy Linda Evangelista.
Album trafił na 1. miejsce brytyjskiego zestawienia. Na płycie znalazły się single "Waiting For That Day", "Heal The Pain" oraz "Cowboys and Angels". Piosenkarz nadal był zaledwie dwudziestokilkulatkiem, jednak mimo młodego wieku stawiano go w jednym szeregu z takimi gwiazdami, jak Aretha Franklin, Elton John czy Stevie Wonder. Wraz z kolejnym krążkiem "Bare" ukazała się autobiografia twórcy, której współautorem był Tony Parsons.
W listopadzie 1991 roku George wydał nagrany w duecie z Eltonem Johnem singel "Don't Let The Sun Go Down On Me". Panowie wykonali utwór podczas jednego z koncertu Michaela na Wembley. Piosenka także zdobyła szczyty notowań na całym świecie. Dochód ze sprzedaży krążka zasilił konto hospicjum dla osób chorych na AIDS oraz fundacji pomagającej dzieciom Rainbow Trust Children's Charity.
Kilka miesięcy później, muzyk ponownie zdobywał szczyty list przebojów, tym razem z numerem "Too Funky". Singel pochodził z charytatywnej płyty "Red Hot and Dance", która zawierała remiksy hitów takich wykonawców, jak Madonny czy Seala oraz 3 nowe kawałki George'a.
Utwór był najczęściej prezentowanym hitem europy 1992 roku. Przebój zawdzięcza sukces m.in. towarzyszącemu mu klipowi w reżyserii Thierry Muglera.
Na początku 1993 roku George spędził 3 tygodnie na szczycie zestawień za sprawą "Five Live EP", gdzie trafiły duety z grupą Queen czy Lisą Stansfield. Utwory zarejestrowane zostały podczas koncerty ku czci Freddie'ego Mercuryego z 1992 roku a także podczas trasy "Cover To Cover" z 1991 roku. Dochód wspomógł fundację Freddie Mercury Phoenix.
W październiku 1993 roku George wniósł sprawę przeciwko firmie Sony Music Entertainment. W ten sposób, muzyk chciał zerwać umowę, gdyż jak utrzymywał, firma nie akceptowała obranego przezeń kierunku artystycznej działalności. 9 Miesięcy później sędzia rozstrzygnął spór na korzyść wytwórni.
1 grudnia 1993 roku (w Światowy Dzień AIDS) George zaśpiewał na charytatywnym koncercie. Wśród publiczności znalazła się m.in. Księżna Diana. Zorganizowany pod hasłem "Concert Of Hope" występ, w którym udział wzięli także KD Lang i Mick Hucknall, był transmitowany w telewizjach na całym świecie.
Pod koniec 1994 roku, podczas pierwszej gali MTV European Music Awards, Michael wykonał u stóp Bramy Brandenburskiej w Berlinie nowy utwór "Jesus To A Child". Numer zyskał uznanie krytyki a ponadto przez trzy lata nie schodził z anten radiowych i muzycznych stacji. Za sprawą trwającego konfliktu z wytwórnią Sony, muzyk nie mógł wydać nowego materiału. Mimo to, przebój "Careless Whisper", został uznany ulubionym kawałkiem londyńczyków. Plebiscyt zorganizował popularny wieczorny dziennik oraz mającą największą słuchalność stację radiowe. Te same media wyróżniły Micheala jako Najlepszego Wokalistę. W kwietniu 1996 roku, muzyk wygrał ponadto nagrodę Capital Radio dla Najlepszego wokalisty, a także został wyróżniony nagrodą za całokształt dokonań.
W lipcu 1995 roku, zakończyła się sprawa z Sony. Micheal miał podpisać umowę z Virgin Records (poza Stanami Zjednoczonymi) oraz z wytwórnią SKG Music (na Północną Ameryke), którą tworzyli Steven Spielberg, David Geffen i Jeffrey Katzenberg.
Pierwszy album George'a w barwach Virgin to "Older", którego premiera odbyła się 13 maja 1996 roku. Wokalista sam napisał, zaaranżował i wyprodukował materiał. Sesja odbyła się w Londynie. W zestawie znalazło się 11 numerów w tym hity : "Jesus To A Child", "Fastlove" i "Spinning The Wheel". Teledysk do "Fastlove" wywalczył artyście nagrodę 'MTV Europe International Viewers Choice Award podczas uroczytości MTV Video Music Awards, która odbyła się we wrześniu 1996 roku.
Na początku 1996 roku, George dał pierwszy koncert od 5 lat. Był to występ dla radia 1FM po którym odbyła się sesja unplugged dla MTV. Chociaż muzyk grał przed najmniejszą w swej karierze publicznością, obydwa koncerty były dla niego najwspanialszymi, jakie dotychczas zagrał. W studiu radia 1FM, muzyk wystąpił przed zaledwie 200 osobami. Na koncercie unplugged pojawiło się 500 osób, artysta wykonał natomiast w akustycznych wersjach numery Father Figure, One More Try, Waiting For That Day i Freedom, zamykając zestaw utworem "Star People", który spotkał się gorącą owacją publiczności.
W 1996 roku, George'a uznano Najlepszym wokalistą zarówno podczas MTV Europe Awards i BRIT Awards. Tego roku, Micheala po raz trzeci wyróżniono Ivor Novello Award w kategorii Twórcy Roku.
We wrześniu tego samego roku, George wydał 4-trackową EP-kę, "You Have Been Loved". Wydawnictwo zadebiutowało na 2 miejsce. Tym samym, wokalista jako pierwszy w historii miał 6 singli TOP 3 pochodzących z jednego albumu.
W listopadzie 1997 roku, dawny label artysty - Epic - wydał długo wyczekiwaną kolekcję hitów Wham! i Michaela "If You Were There". W grudniu Virgin wypuściła z kolei limitowaną edycję albumu "Older" z dodatkowym krążkiem "Upper" wypełnionym remiksami oraz multimediami.
W 1998 roku, nakładem Epic records ukazał się longplay "Ladies and Gentlemen: The Best of George Michael". Płyta pojawiła się na rynku na mocy ugody zawartej w 1995 roku. Z chwilą premiery, w listopadzie, kompilacja trafiła na 1. miejsce utrzymując się na tej pozycji przez 8 kolejnych tygodni i rozchodząc się w liczbie 2 milionów egzemplarzy. Zestaw zawierał utwory z każdego etapu kariery Michaela począwszy od "Careless Whisper" po trzy nowe kawałki, w tym sławetne "Outside", do którego kontrowersyjny teledysk wywołał niemałe zamieszanie.
Z końcem 1998 roku album "Ladies and Gentlemen… " zdążył w Wielkiej Brytanii 8-krotnie pokryć się platyną trafiając na 1. miejsce europejskiego zestawienia płyt (European Album Chart). Sam wokalista zdołał po raz 8. dotrzeć na szczyt plebiscytu rozgłośni 95.8 Capital FM Hall of Fame. W grudniu pojawił się natomiast w specjalnym, godzinnym programie Parkinsona, który został wyemitowany przez stację BBC 1.
Ostatni rok dekady rozpoczął się dla George'a od premiery "As", duetu nagranego z "Mary J Blige"., który stał się w Europie megahitem. Twócą kompozycji jest Stevie Wonder. Oryginalnie numer znalazł się na jego albumie "Songs in the Key Of Life".
W październiku 1999 roku, George Michael powrócił na scenę dając koncert na stadionie Wembley. Dochód z imprezy zasilił konto NetAid. Artyście towarzyszył chór gospel oraz 20 tancerzy. W repertuarze znalazły się takie klasyki, jak "Father Figure" czy poruszająca przeróbka "Brother Can You Spare a Dime?". Występ rozpoczął się od "inscenizacji" teledysku do :Fastlove", gdzie George pojawił się na skórzanym, czarnym fotelu z wbudowanymi głośnikami. Na finał wybrzmiało "Freedom 90" odśpiewane z udziałem 70 tysięcy widzów.
Pod koniec 1999 roku, George wydał 4. solowy album, "Songs From The Last Century", gdzie znalazły się numery napisane przez największych kompozytorów stulecia. Retrospektywne wydawnictwo zawierało takie utwory jak "My Baby Just Cares For Me", "Roxanne",czy "Brother Can You Spare A Dime?". Każdy z 11 numerów został wyprodukowany przez Micheala i legendarnego Phila Ramone.
Ze względu na ogromną liczbę przedpremierowych zamówień (w Wielkiej Brytani 750 tysięcy), płyta w dniu premiery - 6 grudnia 1999 roku - dwukrotnie pokryła się platyną. Longplay "Songs From The Last Century" okazał się najlepiej sprzedającym się krążkiem w okresie świątecznym i chociaż nie był promowany żadnymi singlami, zdołał utrzymać się w zestawieniu aż do XXI wieku.
Nowe milenium rozpoczęło się dla George'a 2 koncertami na międzynarodowych imprezach charytatywnych. Equality Rocks zorganizowano w Stanach Zjednoczonych, podczas gdy we włoskiej Modenie przygotowano show Pavarotti i Przyjaciele.
W czerwcu światło dzienne ujrzał duet z Whitney Houston "If I Told You That". Wydany nakładem firmy Arista okazał się ogromnym przebojem spędzając wiele tygodni na szczycie European Airplay Chart. Utwór trafił na składankę największych hitów piosenkarki.
Pod koniec 2001 roku Michael podpisał kontrakt z wytwórnią Universal Music wydając dwa single "Freeek!" i "Shoot the Dog".
"Freeek!" ukazał się w marcu 2002 roku. Był to pierwszy numer autorstwa Michaela od 3 lat. Towarzyszył mu klip, który przekraczał wszelakie granice. Reżyserem filmiku był Joseph Kahn. Wizualny efekt był doskonałym dopełnieniem muzycznego aspektu. Klip bardziej należało postrzegać w kategorii krótkometrażowego filmu niż promocyjnego wideo.
Numer stanowił jednocześnie pierwszy singel z nowego albumu muzyka. Piosenka znalazła się na 1. miejscu w 6 krajach, docierając do Top 10, kolejnych 8.
W lipcu 2002 roku, George wydał drugi, satyryczny (dla niektórych kontrowersyjny) singiel "Shoot the Dog". Numer uatrakcyjniono animowanym teledyskiem.
Pod koniec 2003 roku, George ponownie podpisał umowę z Sony Music, wydając w 2004 roku radosny singel "Amazing", który znalazł się w pierwszej 5 brytyjskiego zestawienia.
"Patience" było pierwszym regularnym, autorskim albumem George'a od 8 lat. Naturalnie longplay z miejsca podbił szczyty notowania w Wielkiej Brytani, ustanawiając dla wokalisty nowy rekord sprzedaży. Płyta znalazła się także na 1. miejscu w Niemczech i Hong Kongu. Premiera miała miejsce w maju 2004 roku.
Nagrywając i promując krążek, muzyk jednocześnie przygotował w tym czasie dokumentalny film "A Different Story", który spotkał się ze sporym uznaniem krytyków. Obraz wyświetlano na festiwalach w Berlinie w lutym 2005 roku oraz podczas Tribeca Film Festival w Nowym Jorku w maju. Dzieło ukazało się w grudniu tego samego roku.
Brak słów... przyznam szczerze, że był to jeden z tych wokalistów, którego każda z płyt znajdowała się w czołówce moich rocznych podsumowań. Album "Older" nawet je wygrał. Podobnie stało się "Songs from the Last Century"
Świat muzyki odniósł niepowetowaną stratę...
Zarówno kariera w Wham! jak 20-letnie dokonania solowe przyniosły wokaliście międzynarodowy sukces potwierdzony 80 milionami sprzedanych płyt. Od 20 lat Michael jest artystą, którego utwory najczęściej grane są w brytyjskich rozgłośniach.
Dla George'a Michaela muzyka rozrywkowa, to jednak nie tylko praca, lecz coś znacznie bardziej osobistego i cennego. Dla niego był to zawsze długoterminowy plan, wiedział bowiem, że miarą artysty jest nie tylko liczba sprzedanych singli czy zdjęć na okładkach magazynów a nawet prestiżowych nagród. Zdaniem George’a jest to kwestia brzmienia albumów nagranych przez lata oraz artystycznego zaangażowania.
George Michael urodził sie jako Georgios Kyriacos Panayiotou 25 czerwca 1963 roku w północnym Londynie. Kiedy jego rodzina przeniosła się do Bushey w Hertfordshire, poznał Andrew Ridgeleya, z którym założył później formację Wham!.
Pierwszą kapelę George i Andrew założyli w 1981 roku. Działali wówczas jako The Executive, szybko zdali sobie jednak sprawę, że powinni działać jako duet. W takiej właśnie postaci Wham! zrodziło się na początku 1982 roku. Po niespełna roku wydali debiutancki singel, "Wham Rap", jednak dopiero drugi krążek "Young Guns (Go For It!)" doprowadził ich do Top 10.
Latem 1984 roku, George - wówczas jeszcze z Wham! - nagrał jeden ze swoich najsłynniejszych numerów, "Careless Whisper". Utwór stał się symbolem lat 80. i najczęściej granym w radiu kawałkiem dekady. Michael napisał go mając zaledwie 17 lat.
Muzyczną dojrzałość artysta potwierdził wydając drugi solowy singel, kolejną balladę - "A Different Corner". Kilka miesięcy później, George i Andrew postanowili rozwiązać Wham! będąc u szczytu sławy. Po ogłoszeniu decyzji, zagrali pożegnalny koncert występując na Wembley przed 72-tysięczną publicznością. Wham! na zawsze pozostał jedną z najsłynniejszych kapel lat 80. a George rozpoczął błyskotliwą solową karierę.
W 1987 roku, Michael był pierwszym wokalistą, który nagrał duet z Arethą Franklin. Efektem współpracy był przebój "I Knew You Were Waiting". Po nim, piosenkarz latał pomiędzy Londyniem a Danią nagrywając klasyczny już debiutancki album "Faith".
Płyta ukazała się w listopadzie 1987 roku i stała się dowodem, że George jest jednym z najbardziej utalentowanych twórców piosenek dekady. Longplay trafił na 1. miejsce po obydwu stronach Atlantyku. Krążek ma całym świecie rozszedł się w liczbie 15 milionów egzemplarzy.
"Faith" zostało wyróżnione nagrodą Grammy za najlepszy album 1988 roku, sam George dostał ponadto 2 wyróżnienia Novello dla Najlepszego Kompozytora oraz za tytułowy numer w kategorii Międzynarodowy przebój. Inne nagrody, które mu przyznano to: American Music Awards za Najlepszego wokalistę (pop/rock), Najlepszego wokalistę (soul/R&B) o Najlepszy Album (soul/R&B). W USA sukces "Faith" przypieczętowało 6 hitów numer 1: I Want Your Sex; Father Figure; One More Try and Kissing A Fool.
W lutym 1988 roku rozpoczęło się promujące płytę tournee, które otworzył show na stadionie Budokan w Tokio. następnie George zdobył serca publiczności australijskiej. Następnie przyszedł czas na Europę i Amerykę Północną. W czerwcu wokalista przerwał trasę, aby zaśpiewać podczas imprezy Mandela Freedom Concert, która odbyła się na stadionie Wembley.
Do września 1990 roku, George miał przygotowany materiał na kolejne dzieło - "Listen Without Prejudice: Vol.1". Zwiastujący singel, "Praying For Time" zapowiadał kompletną zmianę kierunku. Większość albumu wypełniły surowe kompozycje, niejednokrotnie nawiązujące do lat 60., czarnych rytmów oraz jazzowych klimatów. Same utwory były osobiste, zaangażowane traktujące o egzystencjalnych problemach.
Klipy Micheala, podobnie jak jego muzyka, często wyznaczały nowe trendy. Kultowym stał się juz niemal teledysk do "Freedom ‘90" z udziałem supermodelek takich, jak Cindy Crawford, Naomi Campbell, Christy Turlington czy Linda Evangelista.
Album trafił na 1. miejsce brytyjskiego zestawienia. Na płycie znalazły się single "Waiting For That Day", "Heal The Pain" oraz "Cowboys and Angels". Piosenkarz nadal był zaledwie dwudziestokilkulatkiem, jednak mimo młodego wieku stawiano go w jednym szeregu z takimi gwiazdami, jak Aretha Franklin, Elton John czy Stevie Wonder. Wraz z kolejnym krążkiem "Bare" ukazała się autobiografia twórcy, której współautorem był Tony Parsons.
W listopadzie 1991 roku George wydał nagrany w duecie z Eltonem Johnem singel "Don't Let The Sun Go Down On Me". Panowie wykonali utwór podczas jednego z koncertu Michaela na Wembley. Piosenka także zdobyła szczyty notowań na całym świecie. Dochód ze sprzedaży krążka zasilił konto hospicjum dla osób chorych na AIDS oraz fundacji pomagającej dzieciom Rainbow Trust Children's Charity.
Kilka miesięcy później, muzyk ponownie zdobywał szczyty list przebojów, tym razem z numerem "Too Funky". Singel pochodził z charytatywnej płyty "Red Hot and Dance", która zawierała remiksy hitów takich wykonawców, jak Madonny czy Seala oraz 3 nowe kawałki George'a.
Utwór był najczęściej prezentowanym hitem europy 1992 roku. Przebój zawdzięcza sukces m.in. towarzyszącemu mu klipowi w reżyserii Thierry Muglera.
Na początku 1993 roku George spędził 3 tygodnie na szczycie zestawień za sprawą "Five Live EP", gdzie trafiły duety z grupą Queen czy Lisą Stansfield. Utwory zarejestrowane zostały podczas koncerty ku czci Freddie'ego Mercuryego z 1992 roku a także podczas trasy "Cover To Cover" z 1991 roku. Dochód wspomógł fundację Freddie Mercury Phoenix.
W październiku 1993 roku George wniósł sprawę przeciwko firmie Sony Music Entertainment. W ten sposób, muzyk chciał zerwać umowę, gdyż jak utrzymywał, firma nie akceptowała obranego przezeń kierunku artystycznej działalności. 9 Miesięcy później sędzia rozstrzygnął spór na korzyść wytwórni.
1 grudnia 1993 roku (w Światowy Dzień AIDS) George zaśpiewał na charytatywnym koncercie. Wśród publiczności znalazła się m.in. Księżna Diana. Zorganizowany pod hasłem "Concert Of Hope" występ, w którym udział wzięli także KD Lang i Mick Hucknall, był transmitowany w telewizjach na całym świecie.
Pod koniec 1994 roku, podczas pierwszej gali MTV European Music Awards, Michael wykonał u stóp Bramy Brandenburskiej w Berlinie nowy utwór "Jesus To A Child". Numer zyskał uznanie krytyki a ponadto przez trzy lata nie schodził z anten radiowych i muzycznych stacji. Za sprawą trwającego konfliktu z wytwórnią Sony, muzyk nie mógł wydać nowego materiału. Mimo to, przebój "Careless Whisper", został uznany ulubionym kawałkiem londyńczyków. Plebiscyt zorganizował popularny wieczorny dziennik oraz mającą największą słuchalność stację radiowe. Te same media wyróżniły Micheala jako Najlepszego Wokalistę. W kwietniu 1996 roku, muzyk wygrał ponadto nagrodę Capital Radio dla Najlepszego wokalisty, a także został wyróżniony nagrodą za całokształt dokonań.
W lipcu 1995 roku, zakończyła się sprawa z Sony. Micheal miał podpisać umowę z Virgin Records (poza Stanami Zjednoczonymi) oraz z wytwórnią SKG Music (na Północną Ameryke), którą tworzyli Steven Spielberg, David Geffen i Jeffrey Katzenberg.
Pierwszy album George'a w barwach Virgin to "Older", którego premiera odbyła się 13 maja 1996 roku. Wokalista sam napisał, zaaranżował i wyprodukował materiał. Sesja odbyła się w Londynie. W zestawie znalazło się 11 numerów w tym hity : "Jesus To A Child", "Fastlove" i "Spinning The Wheel". Teledysk do "Fastlove" wywalczył artyście nagrodę 'MTV Europe International Viewers Choice Award podczas uroczytości MTV Video Music Awards, która odbyła się we wrześniu 1996 roku.
Na początku 1996 roku, George dał pierwszy koncert od 5 lat. Był to występ dla radia 1FM po którym odbyła się sesja unplugged dla MTV. Chociaż muzyk grał przed najmniejszą w swej karierze publicznością, obydwa koncerty były dla niego najwspanialszymi, jakie dotychczas zagrał. W studiu radia 1FM, muzyk wystąpił przed zaledwie 200 osobami. Na koncercie unplugged pojawiło się 500 osób, artysta wykonał natomiast w akustycznych wersjach numery Father Figure, One More Try, Waiting For That Day i Freedom, zamykając zestaw utworem "Star People", który spotkał się gorącą owacją publiczności.
W 1996 roku, George'a uznano Najlepszym wokalistą zarówno podczas MTV Europe Awards i BRIT Awards. Tego roku, Micheala po raz trzeci wyróżniono Ivor Novello Award w kategorii Twórcy Roku.
We wrześniu tego samego roku, George wydał 4-trackową EP-kę, "You Have Been Loved". Wydawnictwo zadebiutowało na 2 miejsce. Tym samym, wokalista jako pierwszy w historii miał 6 singli TOP 3 pochodzących z jednego albumu.
W listopadzie 1997 roku, dawny label artysty - Epic - wydał długo wyczekiwaną kolekcję hitów Wham! i Michaela "If You Were There". W grudniu Virgin wypuściła z kolei limitowaną edycję albumu "Older" z dodatkowym krążkiem "Upper" wypełnionym remiksami oraz multimediami.
W 1998 roku, nakładem Epic records ukazał się longplay "Ladies and Gentlemen: The Best of George Michael". Płyta pojawiła się na rynku na mocy ugody zawartej w 1995 roku. Z chwilą premiery, w listopadzie, kompilacja trafiła na 1. miejsce utrzymując się na tej pozycji przez 8 kolejnych tygodni i rozchodząc się w liczbie 2 milionów egzemplarzy. Zestaw zawierał utwory z każdego etapu kariery Michaela począwszy od "Careless Whisper" po trzy nowe kawałki, w tym sławetne "Outside", do którego kontrowersyjny teledysk wywołał niemałe zamieszanie.
Z końcem 1998 roku album "Ladies and Gentlemen… " zdążył w Wielkiej Brytanii 8-krotnie pokryć się platyną trafiając na 1. miejsce europejskiego zestawienia płyt (European Album Chart). Sam wokalista zdołał po raz 8. dotrzeć na szczyt plebiscytu rozgłośni 95.8 Capital FM Hall of Fame. W grudniu pojawił się natomiast w specjalnym, godzinnym programie Parkinsona, który został wyemitowany przez stację BBC 1.
Ostatni rok dekady rozpoczął się dla George'a od premiery "As", duetu nagranego z "Mary J Blige"., który stał się w Europie megahitem. Twócą kompozycji jest Stevie Wonder. Oryginalnie numer znalazł się na jego albumie "Songs in the Key Of Life".
W październiku 1999 roku, George Michael powrócił na scenę dając koncert na stadionie Wembley. Dochód z imprezy zasilił konto NetAid. Artyście towarzyszył chór gospel oraz 20 tancerzy. W repertuarze znalazły się takie klasyki, jak "Father Figure" czy poruszająca przeróbka "Brother Can You Spare a Dime?". Występ rozpoczął się od "inscenizacji" teledysku do :Fastlove", gdzie George pojawił się na skórzanym, czarnym fotelu z wbudowanymi głośnikami. Na finał wybrzmiało "Freedom 90" odśpiewane z udziałem 70 tysięcy widzów.
Pod koniec 1999 roku, George wydał 4. solowy album, "Songs From The Last Century", gdzie znalazły się numery napisane przez największych kompozytorów stulecia. Retrospektywne wydawnictwo zawierało takie utwory jak "My Baby Just Cares For Me", "Roxanne",czy "Brother Can You Spare A Dime?". Każdy z 11 numerów został wyprodukowany przez Micheala i legendarnego Phila Ramone.
Ze względu na ogromną liczbę przedpremierowych zamówień (w Wielkiej Brytani 750 tysięcy), płyta w dniu premiery - 6 grudnia 1999 roku - dwukrotnie pokryła się platyną. Longplay "Songs From The Last Century" okazał się najlepiej sprzedającym się krążkiem w okresie świątecznym i chociaż nie był promowany żadnymi singlami, zdołał utrzymać się w zestawieniu aż do XXI wieku.
Nowe milenium rozpoczęło się dla George'a 2 koncertami na międzynarodowych imprezach charytatywnych. Equality Rocks zorganizowano w Stanach Zjednoczonych, podczas gdy we włoskiej Modenie przygotowano show Pavarotti i Przyjaciele.
W czerwcu światło dzienne ujrzał duet z Whitney Houston "If I Told You That". Wydany nakładem firmy Arista okazał się ogromnym przebojem spędzając wiele tygodni na szczycie European Airplay Chart. Utwór trafił na składankę największych hitów piosenkarki.
Pod koniec 2001 roku Michael podpisał kontrakt z wytwórnią Universal Music wydając dwa single "Freeek!" i "Shoot the Dog".
"Freeek!" ukazał się w marcu 2002 roku. Był to pierwszy numer autorstwa Michaela od 3 lat. Towarzyszył mu klip, który przekraczał wszelakie granice. Reżyserem filmiku był Joseph Kahn. Wizualny efekt był doskonałym dopełnieniem muzycznego aspektu. Klip bardziej należało postrzegać w kategorii krótkometrażowego filmu niż promocyjnego wideo.
Numer stanowił jednocześnie pierwszy singel z nowego albumu muzyka. Piosenka znalazła się na 1. miejscu w 6 krajach, docierając do Top 10, kolejnych 8.
W lipcu 2002 roku, George wydał drugi, satyryczny (dla niektórych kontrowersyjny) singiel "Shoot the Dog". Numer uatrakcyjniono animowanym teledyskiem.
Pod koniec 2003 roku, George ponownie podpisał umowę z Sony Music, wydając w 2004 roku radosny singel "Amazing", który znalazł się w pierwszej 5 brytyjskiego zestawienia.
"Patience" było pierwszym regularnym, autorskim albumem George'a od 8 lat. Naturalnie longplay z miejsca podbił szczyty notowania w Wielkiej Brytani, ustanawiając dla wokalisty nowy rekord sprzedaży. Płyta znalazła się także na 1. miejscu w Niemczech i Hong Kongu. Premiera miała miejsce w maju 2004 roku.
Nagrywając i promując krążek, muzyk jednocześnie przygotował w tym czasie dokumentalny film "A Different Story", który spotkał się ze sporym uznaniem krytyków. Obraz wyświetlano na festiwalach w Berlinie w lutym 2005 roku oraz podczas Tribeca Film Festival w Nowym Jorku w maju. Dzieło ukazało się w grudniu tego samego roku.
Brak słów... przyznam szczerze, że był to jeden z tych wokalistów, którego każda z płyt znajdowała się w czołówce moich rocznych podsumowań. Album "Older" nawet je wygrał. Podobnie stało się "Songs from the Last Century"
Świat muzyki odniósł niepowetowaną stratę...
Prześlij komentarz