Album „Lux” został nagrany z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną pod dyrekcją Daníela Bjarnasona, a Rosalía pełniła funkcję producenta wykonawczego. Gościnnie na płycie wystąpili Björk, Carminho, Dougie F, Estrella Morente, Sílvia Pérez Cruz, Yahritza y su Esencia i Yves Tumor. Wśród innych współpracowników znajdują się Angélica Negrón i Caroline Shaw jako aranżerzy, Charlotte Gainsbourg i Guy-Manuel de Homem-Christo jako kompozytorzy, Noah Goldstein i Pharrell Williams jako producenci oraz Venetian Snares jako programista perkusji. Wydanie fizyczne zawiera 18 utworów; wydania cyfrowe pomijają trzy z nich.
Lista utworów jest podzielona na cztery części, z tekstami w 14 językach, z których każdy odpowiada innej świętej. Znaczna część tworzenia albumu, która zajęła od dwóch do trzech lat, była poświęcona nauce śpiewania w różnych językach. Rosalía często zaczynała piosenki od szkicowania tekstów w Tłumaczu Google, zanim oddała swoje wersje robocze profesjonalnym tłumaczom i fonetykom.
Album promował główny singiel „Berghain”, który ukazał się 27 października 2025 roku. Po premierze album zyskał szerokie uznanie krytyków muzycznych, którzy chwalili jego ambicje i orkiestrowe brzmienie. Krytycy i dziennikarze zauważyli eksperymentalne połączenie współczesnego popu i elementów muzyki klasycznej. Później stał się najlepiej ocenianym albumem 2025 roku na Metacritic, a także czwartym najlepszym albumem wszech czasów tego serwisu.
Album pobił rekord Spotify w liczbie odtworzeń w ciągu jednego dnia przez artystkę hiszpańskojęzyczną, osiągając 42,1 miliona odtworzeń.
„Lux” po łacinie oznacza światło.
Podczas nowojorskiego odsłuchu albumu, przed rozpoczęciem odtwarzania muzyki, na gigantycznym białym prześcieradle wyświetlano frazy:
„Kiedy ostatnio byłeś w całkowitej ciemności?” oraz „Czasami przebywanie w całkowitej ciemności jest najlepszym sposobem na znalezienie światła”.
Maria Sherman z Associated Press spekulowała, że tytuł jest ponadto aluzją do luksusu (po katalońsku: luxe), reprezentującego wspaniałe i orkiestrowe brzmienie albumu.
Okładka albumu przedstawia Rosalię na niebieskim tle w białym stroju przypominającym habit zakonny i welon. Jej oczy są zamknięte, usta mają złoty kolor, a ona obejmuje się rękami pod torsem. Daniel Neira z Hola! USA i Violaine Schütz z Numéro porównali strój do kaftana bezpieczeństwa.
W rozmowie z Dazed, fotograf okładek albumu Noah Dillon powiedział, że pod koniec 2024 roku skontaktowały się z nim Rosalía i jej siostra Pili, dodając:
„Myślę, że aby naprawdę zrozumieć Lux wizualnie, trzeba spojrzeć również na rozkładówkę płyty winylowej — jest tam prawie osiemdziesiąt zdjęć, które przedstawiają płytę w odpowiednim kontekście”.
Ukończyła studia z wyróżnieniem dzięki debiutanckiemu albumowi z coverami, nagranemu wspólnie z Raülem Refree, „Los Ángeles” (2017), oraz drugiemu albumowi, nagranemu na studiach licencjackich, „El mal querer” (2018). Nowa interpretacja flamenco poprzez połączenie z muzyką pop i hip-hopem zaowocowała singlami „Malamente” i „Pienso en tu mirá”, które przykuły uwagę hiszpańskiej publiczności i spotkały się z uznaniem krytyków. Zdobywca nagrody Latin Grammy w kategorii Album Roku i wymieniony na liście 500 Najlepszych Albumów Wszech Czasów magazynu „Rolling Stone”, „El mal querer” zapoczątkował drogę Rosalii na międzynarodową scenę muzyczną.
Rosalía eksplorowała muzykę miejską, wydając w 2019 roku „Con altura” i „Yo x ti, tú x mí”, które odniosły globalny sukces
Na swoim trzecim albumie studyjnym „Motomami” (2022) nadała reggaetonowi eksperymentalny charakter, odchodząc od nowego brzmienia flamenco z poprzedniego albumu. Album przyciągnął międzynarodową uwagę singlami „La Fama”, „Saoko” i „Despechá”, stając się najlepiej ocenianym albumem roku na Metacritic. Jej czwarty album, „Lux” (2025), pobił kilka rekordów wszech czasów hiszpańskojęzycznej artystki i został doceniony przez krytyków za połączenie art popu z elementami muzyki klasycznej.
W ciągu swojej kariery Rosalía zgromadziła trzynaście utworów, które znalazły się na pierwszych miejscach list przebojów w swoim kraju, najwięcej wśród lokalnych artystek. Zdobyła również dwie nagrody Grammy, jedenaście Latin Grammy Awards (w tym dwa za Album Roku), cztery nagrody MTV Video Music Awards, dwie nagrody MTV Europe Music Awards, trzy nagrody UK Music Video Awards i dwie nagrody Premio Ruido, między innymi.
W 2019 roku magazyn Billboard przyznał jej nagrodę Rising Star Award za „zmianę brzmienia współczesnej muzyki mainstreamowej dzięki świeżemu, inspirowanemu flamenco popowi” i została pierwszym w historii artystą śpiewającym po hiszpańsku, który otrzymał nominację do nagrody Grammy w kategorii „Najlepszy nowy artysta”. Jest powszechnie uważana za jedną z najbardziej utytułowanych i wpływowych hiszpańskich piosenkarek wszech czasów.
Prześlij komentarz